Ενταύθα κείται το όνειρο ενός έρωτα

Σ’ αγαπώ, δυο λέξεις μόνο, ούτε καν.

Σαν μια ακούγονται.

Σ’αγαπω.

Καθάριοι οι παλμοί των χορδών.

Αβίαστοι οι ήχοι των χειλιών.

Δίχως λυγμό και τρέμουλο

Απ’ τις πολλές επαναλήψεις

Προπονημενος  λόγος.

Όμοιος με το άδειο χάδι

Την γυάλινη ματιά

Το φορετό χαμόγελο

Κοστούμι θεατρικό εκτός σκηνής

Πόσο παράταιρο αλήθεια.

Σ’αγαπω

Λήδα, Ελένη, Μαρία

Όποια κι αν είσαι

Σ’αγαπω, δυο λέξεις μόνο,ούτε καν.

Σαν μια ακούγονται.

 

Ακούγονται. Ακούς?

Ακούγονται.

Δεν είναι.

Είναι η αγάπη.

Είναι η αρχή του ονείρου

Και η μέση του

Και το τέλος του 

 

Σ’αγαπω

Είναι το μικρο κόκκινο σπίτι με τα κεραμίδια

στο στενό οικόπεδο κάποιας επαρχίας.

Ο ξύλινος αυτοσχέδιος φράχτης.

Ιδρώτας, γέλια και φιλιά.

Και σκλήθρες πολλές.

Ο φράχτης της αγάπης μας, θυμάσαι?

Σ’αγαπω

Είναι οι λεμονιές με τους κίτρινους γλόμπος τους

Πότε μεγάλωσαν αλήθεια.

Ακόμα σ’ ακούω να φωνάζεις πως σπάζω τις ρίζες των εύθραυστων τούτων πλασμάτων.

Είδες που είχες άδικο?

Τώρα πίνουμε παγωμένη λεμονάδα και μας φυσά ο στρεκλιαρης ανεμιστήρας κάθε φορα που έχει ζέστη.

Ζούμε το ονειρο που χτίσαμε παρέα.

Σ’αγαπω.

Είναι οι μικρές άταχτες πιπεριές που σκαρώνουν πικάντικα παιχνίδια
στα σπουργιτια και στις μακαρονάδες.

Και η ροδιά, κόκκινη κι αυτή, όπως το σπίτι.

Κι η βουκαμβίλια, που πλημμυρίζει τον κήπο κοκκινάδια σαν ερωτευμένη.

Σ’αγαπω.

Είναι το γιασεμί στην άκρη της βεράντας που τσακώνεται με τα κεραμίδια

Κι αφήνει τις σταλες της βροχής να πέφτουν στον απαίσιο πράσινο κουβα

Στην μέση του σπιτιού.

Σ’αγαπω

Είναι το γαυγισμα των σκύλων το πρωι.

Και το ποντικοκυνήγι των γατων.

Τα ουρλιαχτά μου

Και τα πετάγματα σου απο την πολυθρόνα

Και τα καθησυχαστικά σου ψέματα- Πάει το ποντικι.

Σ’αγαπω

Είναι η θέρμη της ξυλόσομπας κι η κουνιστή πολυθρόνα.

Και η παλιά φλοκάτη που έχει φάει ο Λουκ.

Και ο Μπαχ και μια αγκαλιά αστέρια.

Εσύ κι εγώ.

 

Σ’αγαπω

Είναι αυτά που ζήσαμε.

'Οσα δεν ζήσαμε.

Είναι το νεκρο ονειρο.

Το σφίξιμο στης ψυχής το στόμα.

 

Ενταύθα κείται το όνειρο ενός έρωτα.

Και κάθε κυριακή να του αφήνεις ενα λουλούδι μαζί με ενα δάκρυ.

18/02/2013

Λήδα Καφετζη