Οικονομικός Φιλελευθερισμός made in China

Οικονομικός Φιλελευθερισμός made in China ή αλλιώς τι σημαίνει οικονομικός φιλελευθερισμός στην πράξη στην Ελλάδα.

Ας υποθέσουμε πως είσαι Έλληνας μικρομεσαίος επιχειρηματίας κι έχεις έναν κύκλο εργασιών περί τις 150,000€ τον χρόνο, ενοίκιο και δύο υπαλλήλους των 650€(μικτά εννοείται). Ας υποθέσουμε τώρα πως έχεις ένα καθαρό κέρδος της τάξης των 50.000€ τον χρόνο. Και ας υποθέσουμε ότι δεν φοροδιαφεύγεις. Γιατί η όλη συζήτηση αφορά τα δηλωθέντα κέρδη. Τα άλλα πάνε έτσι κι αλλιώς στην τσεπάρα σου.

Άκου να δεις τώρα τι μαγικό θα γίνει με τα νομοσχέδια Κούλη. Του χρόνου, θα βρεθείς να πληρώνεις 4,200€ λιγότερη εφορία. Θα έχεις δηλαδή μια έμμεση αύξηση στο προσωπικό σου διαθέσιμο εισόδημα κατά 350€ τον μήνα.

Οι υπάλληλοι σου πάλι θα μείνουν καθηλωμένοι στα 650€ μικτά και δεν σε υποχρεώνει κανένας να τους κάνεις ούτε μια αύξηση της τάξης των 30€ το μήνα, ενώ οι τιμές των παρεχόμενων υπηρεσιών και προϊόντων σου θα μείνουν  πιθανότατα οι ίδιες, γιατί πότε στην Ελλάδα η οποιαδήποτε πτώση στην τιμή του πετρελαίου, του ηλεκτρισμού, της φορολογικής επιβάρυνσης ή του ΦΠΑ αποτυπώθηκε σε άμεση πτώση της τιμής των αγαθών; 

Αν η αγορά αυτορρυθμιζόταν όντως, αν υπήρχε σωστά αναπτυγμένη καταναλωτική συνείδηση στον κόσμο, ίσως να αναγκαζόταν ο κάθε μικροεπιχειρηματίας να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις του κοινού του. Δεν υπάρχει όμως ορθά δομημένη καταναλωτική συνείδηση. Όχι, στην Ελλάδα τουλάχιστον, όπου ο μέσος καταναλωτής αυτό που απαιτεί είναι κατά κύριο λόγο να ικανοποιήσει τα προσωπικά του απωθημένα μεγαλείου, όταν έρχεται σε επαφή με κάποιον έμπορο και ειδικότερα υπάλληλο, τον οποίο θεωρεί υποδεέστερο του, κεφαλαιοποιώντας το ρητό  "Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο".

Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο. Πρόκειται για την μεγαλύτερη π@π@ριά του μάρκετινγκ έβερ. Δεν έχει πάντα δίκιο ο πελάτης. Μπορεί να έχει και άδικο και παράλογες απαιτήσεις και να είναι κακότροπος και αγενής και να του αξίζει κι ένα μεγάλο Άντε και.... Άσε που όλοι μας είμαστε κατά κάποιον τρόπο πελάτες και έμποροι. Όλοι μας είμαστε σίγουρα με χίλιους δυο τρόπους πελάτες και καταναλωτές. Όλοι όμως. Και οι περισσότεροι από εμάς εργαζόμαστε ή εργαστήκαμε κάποια στιγμή και είμαστε αυτοί που προσφέρουν την υπηρεσία ή το αγαθό προς κατανάλωση. Άρα οι περισσότεροι ενσαρκώνουμε και τους δύο ρόλους. Άρα, γνωρίζουμε την θέση και των δυο καταστάσεων. Για κάποιο όμως περίεργο λόγο, αδυνατούμε να αναπτύξουμε το πολύτιμο και σωτήριο αίσθημα της ενσυναίσθησης. Ίσως γιατί όταν βιώνουμε τις καταστάσεις από την θέση του πελάτη, πλερώνουμε. Κι όταν πλερώνουμε απαιτούμε. Κι όσο πιο πολύ πλερώ, τόσο πιο πολύ γ@μώ! Προτιμούμε κατά μια έννοια να παραμείνει υψηλή η τιμή ενός αγαθού, για να τροφοδοτούμε την αδικία, που οπλίζει το χέρι μας με το καμουτσίκι. 

Δεν χρειάζεται να μιλάς απότομα σε κάποιον για να διεκδικήσεις το δίκιο σου. Δεν θα έπρεπε να χρειάζεται να μιλήσεις απότομα. Αν λειτουργούσε ο φιλελευθερισμός, και η αγορά όντως αυτορρυθμιζόταν, το μόνο που θα έπρεπε να κάνεις ως δυσαρεστημένος πελάτης είναι να μποϊκοτάρεις την μάρκα, το προϊόν, την εταιρεία. Το ίδιο και αν θεωρείς την τιμή παράλογα σκαρφαλωμένη σε επίπεδα άλλων συνθηκών.  Αν υπήρχε μια σωστή θεώρηση της δύναμης του καταναλωτικού κοινού, του χρόνου θα πρέπει όλες οι τιμές όλων των προϊόντων και υπηρεσιών να έχουν μια κάποια πτώση, λόγω της μείωσης των φορολογικών συντελεστών ή θα έπρεπε όλοι οι μισθοί να έχουν μια κάποια αύξηση για τον ίδιο ακριβώς λόγο.

Κάτι όμως μου λέει, ότι δεν θα γίνει αυτό. Γιατί η αγορά δεν αυτορρυθμίζεται με κάποιο μαγικό τρόπο ή από ένα αόρατο χέρι. Γιατί για να αυτορρυθμιστεί η αγορά, χρειάζεται σοβαρά αναπτυγμένη και καλλιεργημένη καταναλωτική συνείδηση.

Αυτό που θα γίνει λοιπόν, είναι να γίνουν λίγο πλουσιότεροι, κατά μισό και βασικό μισθό, αυτοί που βγάζουν 2 χιλιάρικα πλας το μήνα. 

Εσύ πάλι μουρλοκακομοίρη μου με τα 500, 600 και 700€, εκτονώσου και αναλώσου στις γκαρίλες στην πωλήτρια του Τζάμπο και φάε φιλελευθερισμό με κινέζικο κουτάλι. 

Λήδα Καφετζή

24/04/2021

Το Arbeit macht Frei ήταν ναζιστικής έμπνευσης αγαπημένο μου Ιζνογκουντάκι.

Η εργασία απελευθερώνει....και καλά

Πριν λίγες ημέρες δημοσιεύτηκες στην Lifo, στην στήλη του 'Αρη Δημοκίδη “Μικροπράγματα” ένα άρθρο* σχετικά με μια αγγελία για δουλειά. Μια κάφρικη αγγελία για δουλεία και όχι για δουλειά.

Ένας ανεκδιήγητος τύπος, που νομίζει ότι είναι εργοδότης σε δυτική ευρωπαϊκή χώρα, ζητάει γραφίστρια για γραφιστική εργασία στο ίντερνετ, στα social media, σε βιβλία και περιοδικά, web developer για ενημέρωση του site της εταιρίας, συντάκτρια και επιμελήτρια κειμένων, γραμματέα για την οργάνωση των ραντεβού, την διαχείριση των emails και την οργάνωση του πελατολογίου, πωλήτρια για πωλήσεις, ενημέρωση και επικοινωνία με τους πελάτες, διοργανώτρια εκπαιδευτικών σεμιναρίων, ταμεία για την είσπραξη χρημάτων και την έκδοση αποδείξεων, καθαρίστρια για την καθαριότητα του χώρου και μάνατζερ για να οργανώνει και να επιβλέπει τις παραπάνω εργασίες..... όλα αυτά σε 1! Ενας άνθρωπος για 300€ σε ένα 4ωρο!!!!! Τύφλα να έχει η Βουλγαρία δηλαδή!

Που 300€ για 4ωρη εργασία παίρνει ο ανειδίκευτος εργάτης, που κακώς παίρνει τόσα λίγα, εδώ που τα λέμε, αλλά τέλος πάντων, δεν χρειάζεται να ξέρει να χρησιμοποιεί και κάτι παραπάνω από το google ας πούμε.

Ζητάει λοιπόν αυτός ο μαλάκας ο σκέτος, αυτό το καθίκι, που εύχομαι να του γυρίσει στην μούρη η καφρίλα του, προσόντα για τα οποία έχει κάποιος κοπιάσει, έχει επενδύσει χρόνο και χρήμα, να του τα χαρίσει. Και ζητάει από πάνω να είναι τουλάχιστον σιρκολάνος, γιατί ακόμα και το τριπλό άξελ με το διπλό τόλουπ φαντάζουν πιο εύκολα από αυτήν την θέση εργασίας.

Ελα μου όμως, που αυτός δεν είναι ο μόνος μαλάκας. Έλα που η ελληνική μικροεπιχειρηματικότητα βρίθει τέτοιων τεράτων. Με τις ευλογίες φυσικά όλων των κυβερνήσεων, ακόμα κι αυτής του ΣΥΡΙΖΑ.

Γιατί που θα πάει ο εργαζόμενος να καταγγείλει την εργοδοτική αυθαιρεσία; Στο ΣΕΠΕ; Ας γελάσουμε. Με τι στοιχεία; Με ποια ξεκάθαρη, προσωπική και σαφή σύμβαση εργασίας, που ορίζει τι και πως και πότε και γιατί; Στο ΣΕΠΕ μωρέ, που έναν αιφνιδιαστικό έλεγχο δεν έχω ζήσει ζαμέ των ζαμών σε κανένα εργασιακό χώρο που έχω υπάρξει; Στο ΣΕΠΕ, που αν πας να καταγγείλεις ότι δεν πήρες όλες τις ημέρες αδείας που δικαιούσαι, δεν μπορείς να αποδείξεις τίποτα και είναι ο λόγος σου εναντίον του λόγου του εργοδότη σου; Που η δήλωση για την λήψη των δικών σου γαμημένων κατοχυρωμένων αδειών γίνεται αποκλειστικά από τον εργοδότη και δεν χρειάζεται να υπογράψεις ή να συναινέσεις πουθενά; Και που να γινόταν αυτό, ποιος θα τόλμαγε, αν κι εφόσον θέλει να μείνει δούλος στον κάφρο, να φέρει αντίρρηση και να απευθυνθεί στο ΣΕΠΕ;

Τουλάχιστον, ο συγκεκριμένος κάφρος είναι ειλικρινής. Γιατί συνήθως, σε προσλαμβάνουν με μια α+β περιγραφή εργασίας για τον α μισθό και στην πορεία σου φορτώνουν και το γ και το δ και το ε μέχρι το κ τουλάχιστον, με τον α μισθό. Και σου καταπατούν και το ωράριο και τις άδειες και την αξιοπρέπεια γαμώ την τρέλα μου! Και απλά το βουλώνεις.

Και τώρα με το νέο νομοσχέδιο της κυβερνησάρας μας, της μετακαπιταλιστικής, της νεοφιλελέ, της άριστης, της Κουλένιας, τα περισσότερα μέλη της οποίας δεν έχουν εργαστεί ποτέ στον ιδιωτικό τομέα παρά μόνο στο δημόσιο, αλλά που πολύ τον πονάνε τον ιδιωτικό τομέα και τον νοιάζονται, θα φας ξύλο εργαζόμενε φίλε μου. Εκτός και αν.....

Εκτός κι αν προσέχεις τι ψηφίζεις, καταλάβεις ότι το 95% των ανθρώπων ουδεμία σχέση έχουμε με τον Λάτση και τον Βαρδινογιάννη, ότι το 60% τουλάχιστον από εμάς ελάχιστη σχέση έχουμε με τον μέσο επιχειρηματία κι ότι πρέπει να προσφέρουμε τον ευατό μας, τις γνώσεις μας και τις ικανότητες μας ανάλογα με το πως αμειβόμαστε και πως μας συμπεριφέρονται.

Ξέρεις φίλε μου, κάτι παππούδες μας αγωνίστηκαν και πείνασαν και κυνηγήθηκαν και έφαγαν ξύλο και πέθαναν για να μιλάμε εμείς για το πενθήμερο 8ωρο. Αν εσύ νιώθεις καλά με το 6ημερο δεκάωρο, τότε να ξέρεις ότι είσαι εχθρός μου. Και τους εχθρούς μου, εγώ τους πολεμάω.

Το Arbeit macht Frei ήταν ναζιστικής έμπνευσης αγαπημένο Ιζνογκουντάκι.

*To άρθρο του Άρη Δημοκίδη μπορείτε να το βρείτε εδώ: https://mikropragmata.lifo.gr/wtf/h-pio-thliveri-angelia-gia-thesi-ergasias/?fbclid=IwAR0yZdJAVu6_E4w4wi1Lgd4z4sCYfJhkBoIPFU_-Izq7b7_voEdzFMZhNI0

Να μην αντιμιλάς, να μην αμφισβητείς αν θες μια μέρα να γίνεις ένα επιτυχημένο κτήνος.

Το τελευταίο διάστημα ξεδιπλώνεται ένα απίστευτο τσουνάμι καταγγελιών για σεξουαλικές παρενοχλήσεις, σωματική και ψυχολογική βία στον χώρο του θεάματος και του αθλητισμού. 

Η όλη φάση ξεκίνησε πριν λίγα χρόνια στην Αμερική με το κίνημα Metoo στον χώρο του κινηματογράφου και συνεχίστηκε με τις καταγγελίες αθλητριών της γυμναστικής. Κι εκεί έχουν υπάρξει καταδίκες και αλλαγές στην νομοθεσία και το πιο σημαντικό όλων: φαίνεται να αλλάζει η νοοτροπία του κόσμου, ίσως με μία δόση υπερβολής, αλλά που θα πάει θα ισορροπήσει η μπίλια κάποια στιγμή.

Αυτά όμως στις Η.Π.Α. Στην Ελλάδα, δεν ξέρω κατά πόσο θα αλλάξουμε μυαλά για το τι σημαίνει βιαστής, παιδεραστής, βασανιστής.

Είναι τόσο ριζωμένη μέσα μας αυτή η στρεβλή αντίληψη περί επιτυχίας, είναι ακόμη τόσο ζωντανά τα μεταπολεμικά σύνδρομα κατωτερότητας και τα απωθημένα, που νομίζω δεν φτάνουν τα όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας. 

Προφυλακίστηκε ο Λιγνάδης, ερευνάται ο Φιλιππίδης, γίνεται χαμός στην ομοσπονδία ιστιοπλοΐας, βγήκαν και 22 αθλήτριες της ενόργανης γυμναστικής και περιέγραψαν φρικιαστικά πράγματα. "Οι προπονητές χτυπούσαν με σφαλιάρες και κλωτσιές τα μικρά παιδιά, τα απωθούσαν βίαια, τα τσιμπούσαν, τους πετούσαν αντικείμενα, τα άφηναν να προπονούνται τραυματισμένα, τα άφηναν νηστικά και τα βασάνιζαν για να φτάσουν το “επιθυμητό” βάρος, τα άφηναν να λιποθυμούν από την πείνα, να τρώνε οδοντόκρεμα ή να αναζητούν τροφή στους κάδους σκουπιδιών. Τραβούσαν τα μικρά κορίτσια από το αιδοίο ή το ακουμπούσαν στο σπαγγάτο (δήθεν για προπονητικούς λόγους), τα ξεγύμνωναν για να τα τιμωρήσουν."(Δ.Τζαν.)

Μιλάμε για κορίτσια 12 και 15 χρόνων. Μιλάμε για εύθραυστες εφηβικές ψυχές γαμώ την τρέλα μου. Κι όλα αυτά; Για τι; Για μια καλή θέση στην τελική κατάταξη; Για ένα μετάλλιο; Για μια καριέρα που θα λήξει σε λιγότερο από μια 8ετία;

Λίγο πριν καταγγείλει δημόσια τον βιασμό της η Σοφία Μπεκατώρου, λίγο πριν τον πρώτο σεισμό και το μεγάλο τσουνάμι, έτυχε να δω στο netflix το ντοκιμαντέρ "Αθλήτρια Α". Όσοι το έχετε δει, καταλαβαίνετε. Όσοι πάλι δεν το έχετε δει, δείτε το, μπας και καταλάβετε.

Μπας και καταλάβετε ότι όλες αυτές οι αποκαλύψεις είναι μέσα στην ζωή μας, την ζωή την ελληνική, την αμερικανική, την ρουμανική, την κινεζική, την παγκόσμια. Κι έχουν να κάνουν με νοοτροπίες.

"Να πετύχεις, να γίνεις κάποιος, να γίνεις διάσημη, να βγάλεις λεφτά." Αυτή είναι η ηθική με την οποία μεγαλώνουμε. "Να μην αντιμιλάς, να μην αμφισβητείς την αυθεντία, τους μεγαλύτερους. Να κοιτάς την δουλειά σου, να μην μπλέκεις εκεί που δεν σε σπέρνουν." Τι κι αν βλέπεις ότι το κορίτσι δίπλα σου το χαστουκίζουν γιατί πήρε 300γραμμάρια. Κοίτα την δουλειά σου εσύ. Τι κι αν αισθάνεσαι ότι ο προπονητής σου σε αγγίζει σε σημεία που δεν θα έπρεπε. Μην αντιμιλάς. Τι κι αν βλέπεις ότι ο τάδε σκηνοθέτης ξεφτιλίζει την νεαρή συνάδελφο ή της ζητάει παράξενα μοναχικά ραντεβού στο καμαρίνι του με κλειδωμένες πόρτες. Μην μπλέκεις. Στην τελική, να μάθει να αμύνεται, να αποκτήσει στομάχι, να σκληραγωγηθεί, να διαμορφώσει χαρακτήρα.

Και σκληραγωγούμαστε και αποκτάμε χαρακτήρα. Αυτόν του κτήνους. Ναι, φίλε προπονούμαστε όλη μας την ζωή για να γίνουμε πετυχημένα κτήνη, που από τον πολύ πόνο που έχουμε εισπράξει και βιώσει, κανιβαλίζουμε, αντί να είμαστε ενεργοί ευσυνείδητοι και ήρεμοι κάτοικοι αυτού του πλανήτη που μας φιλοξενεί.

Γαμώ την επιτυχία μου και την τεχνολογική μου πρόοδο αν είναι να χάνουμε το ζητούμενο. Και το ζητούμενο είναι η ζωή και όχι η επιβίωση. Και ζωή δεν είναι οι τίτλοι στις εφημερίδες και τα νούμερα στον τραπεζικό μας λογαριασμό, ούτε τα μετάλλια και τα likes και τα views και τα εισιτήρια. Επιτυχία μάγκα μου είναι να καταφέρουμε να γίνουμε άνθρωποι και να δεχτούμε τα πανανθρώπινα αισθήματα της κούρασης, της τεμπελιάς, του φόβου, της ανασφάλειας και να τα χαϊδέψουμε.

Κάποτε μου είχε πει ένας διευθυντής φωτογραφίας στο ένα και μοναδικό γύρισμα στο οποίο ήμουν η σκηνοθέτης ότι στον κινηματογράφο η δουλειά γίνεται με γαμοσταυρίδια και όχι με τα σεις και με τα σας. Του απάντησα ότι τα πράγματα αλλάζουν, γιατί αν δεν άλλαζαν θα ήταν σε ένα δέντρο να ξεφλουδίζει μπανάνες κι όχι σε ένα σετ με κάμερες και φώτα.

Η αλλαγή νοοτροπίας, η εξέλιξη δεν ήρθε, δεν έρχεται και δεν θα έρθει ποτέ από τους συμβιβασμένους μιμητές. Έρχεται από τους αμφισβητίες, από αυτούς που τολμούν, που αντιμιλούν, που ερευνούν, που δεν κοιτάνε μόνο την δική τους δουλειά, που μπλέκουν.

Το μπιγκ προμπλεμ είναι πως ορίζουμε την εξέλιξη. Για μένα εξέλιξη είναι η ευτυχία.

Χαμένοι στην Κουλική μετάφραση

Self-test που δεν είναι self, αλλά rapid,που σύμφωνα με τις ιταλικές και αγγλικές οδηγίες πρέπει να γίνεται υπό την επίβλεψη επαγγελματιών υγείας, αλλά σύμφωνα με την ελληνική μετάφραση το τεστ μπορεί να γίνει από τον ίδιο τον ασθενή.

#Τι_ψηφίσατε_ρε

Ο Αλ Κουλόνε και ο επικίνδυνος ναρκισσισμός του βλάπτουν σοβαρά την υγεία

Ζούμε σε μια χώρα, όπου σοβαροί δημοσιογράφοι του αστυνομικού ρεπορτάζ εκτελούνται με μαφιόζικο τρόπο μέρα μεσημέρι, ενώ ταυτόχρονα νταβατζήδες προστατεύονται από την αστυνομία, την δικαιοσύνη και την κυβέρνηση. Ζούμε σε ένα τόπο, όπου οι παιδεραστές είναι  σύμβουλοι και  κολλητοί του πρωθυπουργού και διευθυντές κρατικών φορέων και οργανισμών. 

Δεν αναφέρομαι στην Κολομβία ή το Μεξικό ή το Πακιστάν, αλλά στην Ελλάδα. Στην χώρα και καλά που γεννήθηκε η δημοκρατία, η φιλοσοφία και ο δυτικός πολιτισμός, μη χέσω. Μόνο που αυτή η χώρα δεν υπάρχει πια. 

Σε αυτήν την χώρα που δεν λέγεται Ελλάδα πια, αλλά Κουλιστάν, ζει η Μενδώνη με τις φανφαρόνικες αυτοτιμητικές της πλάκες στην τσιμεντωμένη Ακρόπολη. Σε αυτήν την χώρα ζουν εκατοντάδες ασθενείς με ψυχιατρικά νοσήματα χωρίς ίχνος περίθαλψης, που αν απασφαλίσουν μπορεί και να σκοτώσουν τον διπλανό νοσηλευόμενο διασωληνωμένο παππού, απλά και μόνο γιατί τους ενοχλεί ο θόρυβος του μηχανήματος διασωλήνωσης. Γιατί σε αυτήν την χώρα που γεννήθηκε η σκέψη, η σκέψη έχει εκτελεστεί προ πολλού. 

Και χωρίς σκέψη δεν χρειάζεται να βρίσκεται σε κλίνη ΜΕΘ ο ασθενής που χαροπαλεύει. Τι να τις κάνουμε τις ΜΕΘ αφού ο νονός της Cosa Mostra(και ζητώ συγγνώμη στο ομώνυμο μουσικό συγκρότημα για την χρήση του ονόματος, αλλά πως αλλιώς να περιγράψεις μια ομάδα αποτυχημένων μαφιόζων με ναρκισσιστικό σύνδρομο;) λέει όπου σταθεί και όπου βρεθεί ότι υπάρχουν; Και φυσικά υπάρχουν στο μυαλό του, στην φαντασία του και στα γραμμένα από άλλους δελτία τύπου του και ιντερνετικά ποστ του. 

Η πανδημία σαρώνει και ο Αλ Κουλόνε αντί να λάβει ουσιαστικά μέτρα περιορισμού της, όπως κάνουν οι σοβαροί ηγέτες-μέχρι και ο άχρηστος ο Μπόρις τα κατάφερε καλύτερα από εσένα- ανοίγει το λιανεμπόριο χωρίς ίχνος ελέγχου και αφήνει τους πολίτες στο έλεος του ιού. Οι εικόνες συνωστισμού στους εμπορικούς δρόμους και στο κέντρο της Αθήνας είναι αποκαρδιωτικές. Από τους αδικαιολόγητους ξυλοδαρμούς πολιτών προ μηνός, περνάμε στην αδικαιολόγητη ασυδοσία. Κι όχι Αλ Κουλόνε, δεν φταίνε οι ανεύθυνοι πολίτες, αλλά η ανικανότητα σου και μόνο. Παλιομαφιόζε της πλάκας.

Κάθε βράδυ στήνονται αυτοσχέδια πάρτι στις πλατείες της πρωτεύουσας, όπου μαζεύονται όχι δέκα, όχι εκατό, αλλά χιλιάδες πολίτες και ξεσαλώνουν σαν να μην υπάρχει αύριο. 

Κάθε μέρα, χιλιάδες εργαζόμενοι αναγκάζονται να στοιβάζονται σαν σαρδέλες στα ΜΜΜ για να πάνε σε ένα κλειστό χώρο εργασίας χωρίς επαρκή εξαερισμό στον οποίο έρχονται σε επαφή για ώρες με συναδέλφους με κατεβασμένες ή και καθόλου μάσκες, που υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να είναι στα σπίτια τους σε αυστηρή καραντίνα, γιατί ήρθαν σε επαφή ή ακόμη χειρότερα συζούν με επιβεβαιωμένο κρούσμα.  

Κάθε μέρα εκατομμύρια πολίτες ζουν με το άγχος αν θα επιβιώσουν από τον Covid, από την ελλιπή περίθαλψη, από την εργοδοτική αυθαιρεσία, από την πείνα, από την κατάθλιψη.

Και μέσα σε όλο αυτό τον ζόφο, δεν υπάρχει ενημέρωση και ανεξάρτητη δημοσιογραφία και αν τολμήσει να υπάρξει, εκτελείται.

Θα ήθελα πολύ να γράφω ευχάριστα και χαρούμενα κείμενα, αλλά βλέπεις Αλ Κουλόνε μου, δεν είμαι Μένιος, δεν είμαι αλήτισσα, δεν είμαι καθίκι, δεν πατάω επί πτωμάτων, δεν εκβιάζω, ούτε βιάζω. Είμαι μια έντιμη μεσήλικη μικροαστή γυναίκα. Κι αυτό στο Κουλιστάν σου μοιάζει με καταδίκη.

Αντε τώρα, πόσταρε άλλο ένα διαφημιστικό αυτοθαυμαστικό σποτ στο FB.

Αυτοέλεγχος του Τενεκένα & η επόμενη χρόδα!

"Θα πεθάνουμε όλοι", φώναζε ο Στέφανος Χίος και πόσο ταυτίζομαι πλέον με αυτήν την κραυγή του.

Αυτοέλεγχος του Τενεκένα & η επόμενη χρόδα αφού.

Πως να νιώσεις ασφάλεια όταν για κυβέρνηση έχεις μια συμμορία άχρηστων μαφιόζων, νταβατζήδων, παιδεραστών, που δεν μπορούν όχι να συντάξουν, αλλά  ούτε να γράψουν μια πραγματική λέξη στις επιλογές και στα "παράθυρα" μιας αυτοματοποιημένης ηλεκτρονικής πλατφόρμας; 

Εικάζω ότι την ηλεκτρονική διακυβέρνηση την έχουν αναλάβει οι χρήστες από την Ουγκάντα και το Μπουρουντί που κάνουν like στην σελίδα του Νονού, δηλαδή του Κούλη και χρησιμοποιούν κάτι πολύ κατώτερο του google translator. Δεν βρίσκω άλλη εξήγηση για τα  παρακάτω.

Δεν είναι Δημοκρατία μάνα μου. Είναι Νέα Δημοκρατία!

Ήταν που ήταν κάπως κουτσή, κουλή, κουφή κι ανάπηρη η Ελληνική Δημοκρατία, της έλαχε κι ο Κούλης και έγινε Νέα Δημοκρατία, δηλαδή δημοκρατία δικής τους έμπνευσης, μόνο κατ΄ όνομα και πολύ μακριά από την όποια ουσιαστική έννοια της, όπως αυτή διαμορφώθηκε κατά τον Διαφωτισμό και πέρα.

φωτογραφία από το pinterest

Κι έχουμε έρθει αντιμέτωποι πλέον, εκτός από τα γνωστά από δεκαετίας προβλήματα με τα μνημόνια και το χρέος και την λιτότητα, και με πράγματα πρωτόγνωρα για την νέα ελληνική πραγματικότητα.

Τα σκάνδαλα πάνε κι έρχονται, το χρήμα που σπαταλούν δώθε κείθε είναι άφθονο, αλά Πασόκ θα έλεγε κάποιος, έλα όμως που στο Πασόκ το έκαναν το έργο το σωστό, κι ας ήταν υπερκοστολογημένο. Που σαι ρε Ακη με τα ζειμπέκικα από χρυσάφι!

Εδώ όμως μιλάμε για ληστεία! Όχι για απλή σπατάλη. Για τι να πρωτομιλήσουμε; Για την τηλεκατάρτιση που έγινε την Άνοιξη του 2020 με το σκόιλ ελικικού και όλα τα παιδιά; Για τον μεγάλο περίπατο με τα παγκάκια-μπάρμπεκιου; Για τις υπερμεγέθεις μάσκες που φτιάχτηκαν για τους γίγαντες της κοίλης γης με κόστος τριπλάσιο από το σύνηθες ή για τα παγουρίνο που χωρούσαν τρεις στάλες ύδωρ; Για τα σελφ τεστ που πήραμε  δεκα εκατομμύρια τεμάχια για να τεστάρονται δέκα εκατομμύρια έλληνες κάθε βδομάδα δωρεάν, αλλά όχι δωρεάν κι όχι κάθε εβδομάδα; Ή μήπως για τα εμβόλια που πήραμε, αλλά δεν έχουμε και είναι ανεμβολίαστη η μάνα μου η εβδομηντάρα με ραντεβου για την πρώτη δόση 01 Ιουνίου 2021;

Αυτά για να μην πάμε στα χοντρά, τα ξόφθαλμα, τα πανδημικά τα φαταούλικα, που δόθηκαν εκατομμύρια ευρώ σε κάποια ΜΜΕ με την λίστα του ξεΠέτσα, με άλλοθι την ενίσχυση των μέσων λόγω πανδημίας. Λες και έκλεισαν τα κανάλια και οι εφημερίδες ηλεκτρονικές και έντυπες κι επλήγησαν ο Σκάι, ο Αντ1 και το Σταρ. Λες κι έπεσαν τα έσοδα από την τηλεθέαση και την διαφημιστική δαπάνη με όλο τον κόσμο κλειδωμένο μέσα να βλέπει ασταμάτητα tv και να σερφάρει στο διαδίκτυο. 

Αλλά δεν έπρεπε να μείνουν δυσαρεστημένα τα καπιταλιστικά συντρόφια, οι ουραγοί του νεοφιλελευθερισμού του άκρατου, που τους υποχρεώσαμε να παίζουνε σποτάκια εν μέσω πανδημίας τζάμπα. Αυτά είναι κομμουνιστικά πράγματα. Μπορεί ο Κούλης ο καλός να επιβάλει σε μέσο που εκμεταλλεύεται δημόσια συχνότητα να παίξει δωρεάν σποτάκια για μια συνθήκη έκτακτης εθνικής ανάγκης, ακόμα κι αν έτσι ορίζει το Σύνταγμα; Τστστς... Λάθος το Σύνταγμα, κι αφού δεν μπορούμε να το άλλαξουμε, μπορούμε να το παρακάμψουμε με την ανοχή των ψηφοφόρων, των πολιτών, των Ελλήνων. Ποιος χέστηκε για την ακροτελεύτια διάταξη μωρε;

Έφτιαξαν λοιπόν μια λίστα, μέσα στην οποία από τους ευεργετημένους ήταν και ο κορυφαίος όλων, ο Μένος ο Φουρθιώτης σύμφωνα με ότι διαβάζουμε σε ανεξάρτητα έντυπα που δεν εξαγοράστηκαν. Και σα να μην έφτανε αυτό, του έδωσαν και 14 μπάτσους να τον φυλάνε, γιατί τον απειλούν τον μεγαλορεπόρτερ με τις αποκαλύψεις τις μεγάλες. 

Εσένα πάλι μάγκα μου, οι μπάτσοι δεν σε φυλάνε. Σε δέρνουνε. Σε δέρνουνε γιατί υπερασπίστηκες μια οικογένεια που πήγε τα παιδιά της στο πάρκο ένα Κυριακάτικο μεσημέρι και σπάνε το χέρι του 13χρονου γιου σου, γιατί στο ντου μαυροφορεμένων χωρίς διακριτικά ασφαλιτών στο κέντρο της πλατείας, το έβαλε στα πόδια. Εσένα οι μπάτσοι σε σκοτώνουν έξω από την βουλή, στρίβοντας παράνομα, έτσι γιατί μπορούνε. 

Και  για να εδραιωθεί η Νέα Δημοκρατία, εμπαίζουν την νοημοσύνη σου κι αμφισβητούν την όραση σου και το μπατσόνι με το όπλο στο χέρι, εκείνο δα στην Νέα Σμύρνη πάνω στο μηχανάκι, στο βγάζουνε αθώο τα μέσα τα καλά τα πληρωμένα. Τα γάντια του κρατούσε. Αλλά ούτε κι άκουσες καλά τις προσωπικές αντωνυμίες και μπέρδεψες το "Θα μας γαμήσουνε, θα μας σκοτώσουν" που είπαν οι αθώοι μπάτσοι με του "Θα τους γαμήσουμε, θα τους σκοτώσουμε", που νόμιζες ότι άκουσες. Το είπε το Σταρ, αν δεν με πιστεύεις. Και τα κανάλια που εκμεταλλεύονται δημόσιες συχνότητες δεν ψεύδονται, δεν μαγειρεύουνε ειδήσεις. Απαπαπα, μην λες τέτοια πράγματα.

Και να ήταν μόνο αυτά τα νεοδημοκρατικά που επιβάλλουν στην χώρα; Αμ, δε!

Είναι και τα μέτρα κοβιντ, που αλλάζουν κάθε δυο μέρες και  δεν ξέρεις αν μπορείς να διασχίσεις την Κατεχάκη και να αλλάξεις δήμο με τον σκύλο την Δευτέρα ή το Σάββατο. Ούτε αν θα ανοίξεις τελικά το κατάστημα σου στις 5 του μήνα, κι ας σου ειπαν πως θα μπορείς δυο μέρες νωρίτερα. Να κάτσεις απίκο μέχρι Δευτέρα πρωί να μάθεις. Τι περιμένεις; Σεβασμό, έγκαιρη και έγκυρη πληροφόρηση; Αχαχαχαχαχαχαχαχαχα... Στην Νέα αυτή Δημοκρατία  ούτε θα ξέρεις αν μπορείς να πας στο εξοχικό σου στον Ωρωπό που τρέχει το νερό εδώ κι ένα μήνα. Ούτε αν μπορείς να πας στην μάνα σου στο χωριό που έπεσε κι έσπασε το πόδι της. Οσο κι αν ψάχνεις στο δίκτυο να μάθεις, άκρη δεν βγάζεις για το τι λέει ο νόμος. Κι είτε επιτρέπεται, είτε δεν επιτρέπεται, εσύ θα πας κι ας φας το 300άρι,γιατί κάποια πράγματα είναι ζητήματα ανάγκης. Και κοίτα πλάκα, θα φας το 300άρι σε άδεια εθνική οδό και θα σου στέλνουν φίλοι βίντεο από το τι γίνεται στην πλατεία Ειρήνης στις 10 το βράδυ. Που τέτοιο χαμό μόνο τέλη Ιούνη βλέπεις στην Αθήνα. Κι εκεί για κάποιο περίεργο λόγο, ούτε αύρα πάει, ούτε γκλομπ, αλλά ούτε καν ντουντούκα. Και μετά  θα βγει ο ανέμελος ο νεοδημοκράτης, ο Κούλης καλέ ο πρωθυπουργός να σε κατηγορήσει πως φταις εσύ που ξέφυγε η πανδημία, γιατί δεν τήρησες τα μέτρα. Εσύ φταις. Όπου εσύ, όχι το Ε.Σ.Υ., αλλά όλοι εμείς, οι δέκα εκατομμύρια πολίτες. ΟΛΟΙ. Το είπε στην βουλή. Τι δεν καταλαβαίνεις; Κι εννοεί κι αυτός μαζί, αυτός που έκανε ποδήλατο στην Πάρνηθα κι εκδρομές στην Ικαρία. Κι εννοεί και η Μπαλατσινού μαζί, που άλλαξε δήμο κι έκανε πικνικ στον Εθνικό Κήπο. Κι εννοεί και ο Άδωνις μαζί, που έγινε νονός σε ειδική βάπτιση. Κατάλαβες ή μπα;

Κι έρχεται η αριστεία της νέας αυτής δημοκρατίας και κάνει διευθυντή τύπου του κόμματος τον Νικο τον Ρωμανό, όχι τον "τρομοκράτη" καλε, αλλά τον αηδό(εν γνώσει μου η ανορθογραφία), αυτόν που το πήρε κατάκαρδα που του είπε ο Πολάκης ότι πήγε στην Πάνια, ενώ αυτός πήγε στην Λαμπίρη. Κι αυτή η παραδρομή αποτελεί αιτία μήνυσης. Τι ζούμε ανύπαρκτε Θεέ μου!

Κι είναι αυτός ο τύπος που κανονίζει τα θέματα του Facebook και της επικοινωνίας. Αυτός και κάτι άλλοι πιο κάτω στο Μοσχάτο. Και κάνουν ποστ για σκυλάκια, για πράσινες αναπτύξεις και πράσινα αλογα για την πρωθυπουργάρα την νεοδημοκρατικιά και κυνηγάνε χρήστες όπως η Ακρίτα και η Λουπάκη. Θα βάλω και την αφεντομουτσούνα μου στο πλαίσιο, έτσι για το δικό μου ψώνιο.

 Γιατί δεν έχει κανείς πια ίχνος αμφβολίας, πως στην Νέα αυτή Δημοκρατία, οι αντιφρονούντες πρέπει να εξοντωθούν. Νόμιμα και νεοδημοκρατικά. Εξύβριση να πεις φασίστα τον φασίστα, αλλά καθόλου εξύβριση να πεις τον ομοφυλόφιλο πουστάρα ξεφωνημένη ή να απειλείς να χώσεις το κοντάρι της ελληνικής σημαίας στον κ@λο του Κώστα Βαξεβάνη. Βλέπεις σε αυτήν την Νέα Δημοκρατία, ισονομία δεν υπάρχει για όσους διαφωνούν μαζί της. 

Κι αυτό γιατί είναι Νέα και όχι Δημοκρατία.

ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΧΟΛΙΟΥ. Δλδ, βρίζε όσο θες, αρκεί να μην είσαι αριστερός και δημοκράτης.

 Δεν χρειάζεται να πω και πολλά πράγματα.

Έχω αναλύσει το θέμα με τις επιλεκτικές αφαιρέσεις σχολίων-αποκλεισμούς χρηστών-πολιτικές στοχοποιήσεις στις οποίες αρέσκεται το ΦΒ τελευταία στο παρακάτω κείμενο: "Οι όροι του Facebook παραβιάζουν τους όρους της Δημοκρατίας", https://ledakafetzi.blogspot.com/2021/03/facebook.html

και έχω αναρτήσει ακόμα δύο κείμενα-καταγγελίες για το ίδιο θέμα:

1. "Σύμφωνα με το Facebook, το bullying διαφυλικών και ομοφυλόφιλων είναι ΟΚ!", https://ledakafetzi.blogspot.com/2021/04/facebook-bullying.html

2. "Ποιοί είναι όλοι αυτοί οι τραγέλαφοι της γλώσσας και της νοημοσύνης που ελέγχουν τα σχόλια στο FB αλήθεια;", https://ledakafetzi.blogspot.com/2021/03/fb.html

Σήμερα θα σας παραθέσω τις τελευταίες ειδοποιήσεις που έλαβα από το ΦΒ σχετικά με κάποια σχόλια που είχα αναφέρει. Μπορείτε να κρίνετε και μόνοι σας.

Μιαν ιστορία θα σας πω για την τυφλή την Θέμιδα και τα γερά τα νεύρα

Αυτή είναι μια ιστορία μεγάλη για γερά νεύρα, από αυτές τις μπερδεμένες, τις νεοελληνικές, που αφορούν την τυφλή την Θέμιδα, την οποία δεν ξέρω από που να αρχίσω και πως στο καλό να αφηγηθώ. Αλλά θα προσπαθήσω. Αν έχετε όρεξη, καθίστε να σας πω τι μου συνέβη.

20 Μαρτίου 2021.

Παρκάρω το αυτοκίνητο μου νομιμότατα σε κάποιο στενό του δήμου Αθηναίων, 3-4 στενά πιο μακριά από το σπίτι μου. Δεν ζω και σε μια γειτονιά που βρίσκεις εύκολα πάρκινγκ κάτω από το σπίτι σου. 

Μερικές Μέρες αργότερα.

Γίνονται έργα ασφαλτόστρωσης. . Με το λοκντάουν, η επαφή μου με τον έξω κόσμο περιορίζεται στην έξοδο για το σούπερ μάρκετ και στην βόλτα της Λιλούς, της πανέμορφης σκυλίτσας μου, γιατί, βλέπετε, είμαι από εκείνους που τηρούν την καραντίνα κατά ένα 99%-εντάξει πήγα σε μια πορεία κι εγώ να διαμαρτυρηθώ για την αστυνομική βία. Δεν πέρασα από το σημείο που είχα παρκάρει και δεν είδα ούτε τις κορδέλες που τοποθέτησε ο δήμος Αθήνας, ούτε τα συνεργεία. Χαμπάρι δεν πήρα

01 Απριλίου 2021

Ετοιμάζομαι να κατέβω Κόρινθο στα κεντρικά γραφεία της επιχείρησης για την οποία δουλεύω, για να λάβω μια μίνι ενημέρωση ενόψει του ανοίγματος των καταστημάτων από Δευτέρα. Η θέση μου είναι στο κατάστημα λιανικής της Αθήνας και μέσα σε ένα 5μηνο αναστολής σύμβασης εργασίας, πολλά έχουν αλλάξει στην εταιρεία, για τα οποία πρέπει να ενημερωθώ δια ζώσης. Βουτάω, λοιπόν, 2 αλλαξιές ρούχα, δυο βρακιά, σερβιέτες, ένα κραγιόν και μία μάσκαρα, την ταμειακή και τον υπολογιστή του καταστήματος, γιατί πρέπει να γίνει κάποιος συγχρονισμός με το καινούργιο σύστημα, 5  άδεια μπουκάλια λαδιού να μου τα γεμίσει η μανούλα να έχω προμήθειες, την Λιλού και ξεκινάω μαζί με τον σύντροφο μου, να πάω στο αμάξι. 

Ελα μου όμως που το αμάξι δεν είναι εκεί που το είχα παρκάρει!!! Πανικός! Πάει, λέω μου το έκλεψαν. Πηγαίνω λίγο πιο κάτω στο στενό, πουθενά το αυτοκίνητο. Σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ αν το μετακίνησα ενδιαμέσως και δεν το θυμάμαι. Αρχίζει να γυρίζει ο κόσμος γύρω μου κι εγώ γύρω από αυτόν. Γυρίζω δεξιά, γυρίζω αριστερά το κεφάλι μου και βλέπω ξαφνικά ένα αυτοκίνητο με μια οικεία πινακίδα πάνω σε ένα φαρδύ πεζοδρόμιο με ανισόπεδη επιφάνεια. Σοκ! Πως βρέθηκε εκεί το αυτοκίνητο μου;

Μέσα στον πανικό μου, θες λόγω εμπειρίας, θες γιατί είμαι κόρη νομικών, σκέφτηκα πως αν έχει πάθει την οποιαδήποτε ζημιά το αυτοκίνητο λόγω άτσαλης και βίαιας μεταφοράς του, θα πρέπει να κάνω καταγγελία, να καταγραφεί το συμβάν από την αστυνομία δια παν ενδεχόμενο. 

Καλώ το 100, τους λέω έτσι κι έτσι και αλλιώτικα, παίρνω τηλέφωνο και στην ασφαλιστική μου να έρθουν να καταγράψουν κι αυτοί την κατάσταση και ελπίζω να βρουν κι έναν τρόπο να απεγκλωβιστώ από εκεί, γιατί αν θυμάστε, έπρεπε να κατέβω στην Κόρινθο να πάω στην δουλειά μου. 

Μετά από 1,5 ώρα, θα ήταν περίπου 7:30 ήρθε η αστυνομία. Δύο ευγενέστατοι νεαροί, για να είμαι ειλικρινής. Καταγράφουν το περιστατικό, μου δίνουν και το απόκομμα της καταγραφής σε περίπτωση που υπάρχει βλάβη να μπορώ να κυνηγήσω τον Δήμο Αθηναίων που μετακίνησε παράνομα το αυτοκίνητο.... Και πριν καλά καλά φύγουν, τσουπ, στα 2 λεπτά να τα πίσω τα παλληκάρια. "Κυρία Καφετζή, λυπάμαι πολύ, αλλά πρέπει να σας συλλάβουμε. Εκκρεμεί μια καταδικαστική απόφαση εις βάρος σας".

Παγωτό! Ε;;;Τι;;; Τώρα; Και θα αφήσω το αυτοκίνητο παράνομα τοποθετημένο πάνω σε ένα πεζοδρόμιο; Μα περιμένω την ασφαλιστική κι άλλα τέτοια. Πάλι καλά που ήταν ο σύντροφος μαζί μου. Που θα άφηνα την ταμειακή και τους υπολογιστές; Την Λιλού; Αφήνω λοιπόν στον σύντροφο την Λιλού, το δίπλωμα μου, τα κλειδιά του αυτοκινήτου και μπαίνω στο περιπολικό ο Παλαιοκώστας ο καταζητούμενος. 

Φτάνουμε στο τμήμα. Σας είπα τα παιδιά που με συνέλαβαν μια χαρά παλληκαράκια. Δεν μπορώ να πω όμως και το ίδιο για τον αμούστακο αξιωματικό που νόμιζε ότι συνέλαβε τον Ρωχάμη και τον Πάσσαρη 2 σε 1. 

-Εχετε μια καταδίκη 2 μηνών για κάτι τροχαίο. Έχετε τρακάρει;

-Ναι, δύο φορές, αλλά στην πρώτη περίπτωση ήμουν η ενάγουσα και δικαιώθηκα και στην δεύτερη περίπτωση το ατύχημα έγινε με το αυτοκίνητο μου, αλλά δεν οδηγούσα εγώ. Το ποινικό έχει γίνει και περιμένω το αστικό.

-Χμμμμ... μήπως καταδικαστήκατε εκει;

-Μα τι σχέση έχει το αστικό με ποινή φυλάκισης;

-Εγώ σας λέω τι βλέπω. 

-Ναι, αλλά εγώ δεν ξέρω για τι με συλλαμβάνετε

-Για μια καταδίκη του 2001! Αδειάστε την τσάντα σας παρακαλώ.

Δεύτερη φορά παγωτό η κιουριέ πάρτη μου. Αντε πάλι με αυτήν την γνωστή πανάρχαια γελοία ιστορία. Που είχα καταδικαστεί ερήμην για μια παραβίαση του ΚΟΚ που είχα κάνει και δεν είχα κάνει το 1998. Ερήμην γιατί είχα αλλάξει διεύθυνση και δεν έλαβα ποτέ την κλήτευση για την δίκη και είχα και δεν είχα κάνει γιατί κατηγορούμουν για παραχώρηση οχήματος σε άτομο στερούμενου αδείας, ενώ όχημα απόκτησα πρώτη φορά στο όνομα μου το 2003. Μέχρι τότε κυκλοφορούσα με το αυτοκίνητο της μάνας μου. Καταδικάστηκα λοιπόν το 2001 γιατί παραχώρησα σε τρίτο άτομο αγαθό το οποίο δεν μου ανήκε και γιατί είχα εντωμεταξύ μετακομίσει. 

Το ακόμα πιο γελοίο της νεολληνικής υπόθεσης είναι ότι από την καταδίκη μου και μετά, έβγαλα διαβατήριο το 2003, ταξίδεψα 2-3 φορές στο εξωτερικό, τράκαρα σοβαρά με το δικό μου αυτοκίνητο το 2006, ήρθα δηλαδή σε επαφή με την αστυνομία και τις αρχές κι ενώ εκκρεμούσε εις βάρος μου ένα ενεργότατο ένταλμα σύλληψης, δεν με συνέλαβε κανείς...μέχρι το 2008....που είχα πάει να βγάλω νέα ταυτότητα με λατινικούς χαρακτήρες για να μπορώ να ταξιδεύω στην ΕΕ χωρίς διαβατήριο και τσουπ έμαθα και ενημερώθηκα πως ήμουν καταζητούμενη. Γιατί, αν δεν το καταλάβατε, εγώ δεν το ήξερα ότι έχω καταδικαστεί για το οτιδήποτε μέχρι εκείνη την ημέρα. 

Το τότε περιστατικό λύθηκε με συνοπτικές διαδικασίες, καθώς ο δικηγόρος μου βρήκε κάποια εισαγγελέα που έδωσε εντολή παραγραφής της υπόθεσης βάσει του τάδε νόμου περί αποσυμφόρησης των φυλακών. Ο νόμος αυτός στην ουσία ορίζει πως τα μικρής σημασίας αδικήματα, ειδικά όταν έχει περάσει μεγάλο διάστημα από την τέλεση του αδικήματος μέχρι την εφαρμογή της ποινής, παραγράφονται. Έβγαλα λοιπόν την ταυτότητα μου κι έφυγα κιουρία από το αστυνομικό τμήμα, στο οποίο αξιωματικός ήταν ένα παλιός καραβανάς με πείρα, που κατάλαβε ότι δεν είχε απέναντι του τον Ρωχάμη.

Εντωμεταξύ ταξίδεψα και μάλιστα πολύ σε πολλές χώρες, ξανατράκαρα το 2014, αλλά δεν οδηγούσα εγώ, αλλά ο σύντροφος μου, πήγαμε στο τμήμα, καταθέσαμε για το τροχαίο, έγιναν δικαστήρια και τον Σεπτέμβρη του 2019 κλήθηκα από το αστυνομικό τμήμα Ομονοίας να καταθέσω ως μάρτυρας σε μια υπόθεση και κανείς δεν με (ξανά)συνέλαβε...μέχρι χθες.

Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες για πολλούς λόγους. Ταλαιπωρία. Δεν με έδειραν, δεν με κακοποίησαν. Δεν τα βάζω με τους μπάτσους αυτήν την φορά. Αλλά με το σύστημα, που επιτρέπει ένας πολίτης που έχει απαλλαγεί να ταλαιπωρείται 23 χρόνια μετά το αδίκημα και 20 χρόνια μετά την καταδίκη του, που αν ήμουν βιαστής δεν θα με ενοχλούσε κανείς τόσα χρόνια μετά. Τα βάζω με το σύστημα που αντί να απασχολεί τους αστυνομικούς με σοβαρούς εγκληματίες, καταλήγει να απασχολεί 4 αστυνομικούς στο τμήμα και πόσα άλλα άτομα σε κεντρικές υπηρεσίες για γελοία αδικήματα που έχουν παραγραφεί. 

Έχει δοθεί εντολή να βγει από το σύστημα η υπόθεση μου. Εύχομαι να μην με ξανασυλλάβουν για το ίδιο θέμα, γιατί τότε....

Υποσημείωση: Στις 31 Μαρτίου, μία μέρα πριν την σύλληψη μου, έλαβα μια αναπάντητη κλήση στο κινητό μου τηλέφωνο από το ίδιο αστυνομικό τμήμα στο οποίο με πήγαν. Ρώτησα αν ξέρουν γιατί μου τηλεφώνησαν, αν έχει να κάνει με το συγκεκριμένο θέμα και μου απάντησαν πως δεν έχουν ιδέα ποιος και γιατί με έψαχνε από το τμήμα. Το νούμερο κινητού που χρησιμοποιώ είναι δηλωμένο στο όνομα της μάνας μου σαν δεύτερο τηλεφωνό της. Δεν φαίνεται πουθενά στο όνομα μου. ....Δεν είμαι συνωμοσιολόγος, αλλά μου φαίνονται σαν  κάπως περίεργες σύμπτωσεις. Δεν ξέρω ρε παιδί μου μήπως μιλάω πολύ, μήπως εκτίθεμαι πολύ στα σόσιαλ τα μήντια. Και πριν με πείτε υπερβολική, σκεφτείτε ότι το παλληκάρι που ξυλοφόρτωσαν στην Νέα Σμύρνη το είχαν από πριν φακελωμένο. 

Λήδα Καφετζή

02/04/2021

Σύμφωνα με το Facebook, το bullying διαφυλικών και ομοφυλόφιλων είναι ΟΚ!

Ξέρω ότι οι εξελίξεις τρέχουν, ότι τα ζητήματα καθημερινότητας είναι άπειρα, αλλά θα συνεχίσω να ασχολούμαι με την ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ του FACEBOOK.

Αποκλείονται η Έλενα Ακρίτα και η Ευγενία Λουπάκη, καθώς και άπειροι άλλοι χρήστες του FB, ενώ ταυτόχρονα θεωρούνται μη υβριστικά, μη υποτιμητικά, μη χλευαστικά ή απαξιωτικά τα παρακάτω σχόλια:

Για το ίδιο ποστ, υπάρχει και αυτό

αλλά και αυτό

Τα screenshot των σχολίων προέρχονται από το παρακάτω λινκ

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=3363435037217307&id=2216904381870384&comment_id=3363509283876549

Σύμφωνα με το Facebook, το bullying διαφυλικών και ομοφυλόφιλων είναι ΟΚ! 

'Ολα καλά!