Για να υπάρχει διάλογος, είναι απαραίτητο να υπάρχει σεβασμός.
Οι χαρακτηρισμοί, οι προσβολές, τα αναθέματα δεν έπεισαν ποτέ κανέναν. Δεν είναι επιχειρήματα.
![]() |
Δαυίδ και Γολιάθ Πηγή: Wikipedia |
-Λευτεριά στην Παλαιστίνη
-Άντε γαμήσου ρε άπλυτε συριζοναζί.
Δεν πλύθηκε ο συριζοναζί. Σας το ορκίζομαι και δεν ξέρω και αν απαυτώθηκε.
Δυστυχώς αυτό το επίδεδο συμπεριφοράς προκύπτει σε όλους τους πολιτικούς, ιδεολογικούς χώρους ανεξαρτήτως οικονομικού και εκπαιδευτικού επιπέδου.
-Η Χαμάς είναι ισλαμοφασιστική οργάνωση.
-Α, ρε πηγάδα που σου αξίζει γκεμπελίσκε, φιλάδωνι.
Σε καμιά από τις δύο περιπτώσεις δεν δικαιολογείται η αντίδραση, όχι λόγω ύβρεων, αλλά γιατί δεν τεκμηριώνεται. Είναι παντελώς αβάσιμη. Εξυπηρετεί μόνο την εκτόνωση του συναισθηματικού μας φορτίου, η οποία ενίοτε είναι απαραίτητη, όχι όμως και εποικοδομητική.
Αν θέλουμε να πείσουμε κάποιον, ο μόνος τρόπος είναι με επιχειρήματα και αντικρούοντας με λογική την επιχειρηματολογία του ιδεολογικού μας αντιπάλου. Επιχειρηματολογία όμως χωρίς ειλικρίνεια δεν υφίσταται. Επιχειρηματολογία που πάει να σταθεί σε στερεότυπα και διαστρεβλώσεις έχει σαθρές βάσεις και μοιραία θα καταρρεύσει.
Εγώ, όπως και πολλοί άλλοι άνθρωποι παγκοσμίως, πιστεύω ότι το συντεταγμένο κράτος του Ισραήλ με επικεφαλής τον Νετανιάχου είναι δολοφονικό και έχει εξαπολύσει έναν απάνθρωπο πόλεμο εξόντωσης κατά ολόκληρου του Παλαιστινιακού Λαού.
Εσύ πάλι πιστεύεις ότι αμύνεται έναντι μιας υπαρκτής απειλής και δικαίως επιστρατεύει οποιοδήποτε μέσο.
Και οι δυο μας προσπαθούμε να υποστηρίξουμε την άποψη μας.
Δημοκρατία έχουμε-νομίζουμε και λέμε-εξάλλου.
Πάμε λοιπόν να δούμε τα πράγματα όσο πιο αντικειμενικά και αμερόληπτα γίνεται.
Ο,τι ακολουθεί, ό,τι γράφω από εδώ και πέρα εκφράζει αποκλειστικά εμένα και μόνο και δεν είναι προϊόν εμπεριστατωμένης έρευνας, ούτε και μιλάω ως αυθεντία, γιατί δεν είμαι.
Πριν τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο στον τόπο όπου τώρα υπάρχει το κράτος του Ισραήλ και η Παλαιστίνη, δεν υπήρχε κράτος του Ισραήλ. Αυτό δεν είναι άποψη, αλλά αποδεδειγμένο ιστορικό και γεωγραφικο γεγονός.
Αρα, θα πρέπει να ξεκινήσουμε την όποια συζήτηση από την παραδοχή, πως οι Εβραίοι, κατά κύριο λόγο ευρωπαικής καταγωγής που μετεγκατεστάθηκαν στον τόπο αυτό ήταν έποικοι και όχι γηγενείς, αυτόχθονες. Οκεύ μέχρι εδώ;
Γιατί μετανάστευσαν λοιπόν αυτοί οι Εβραίοι στον τόπο εκείνο; Γιατί μετά την λήξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου είχαν σχεδόν εξολοθρευθεί από την ναζιστική Γερμανία. Ήταν άνθρωποι κατατρεγμένοι, εξουθενωμένοι, αποστεωμένοι που είχαν χάσει τα πάντα, τα σπίτια τους, τις οικονομίες τους, τις οικογένειες τους, το ηθικό τους, την αξιοπρέπεια τους και είχαν μεταξύ τους ένα και μόνο πολύ δυνατό συνεκτικό κρίκο. Αυτόν της θρησκείας. Οχι την υπηκοότητα, όχι την εθνότητα, όχι την φυλετική συνοχή, ούτε καν την γλώσσα.
Η θρησκεία τους, ο Ιουδαϊσμός, υπογραμμίζει την κοινή τους καταγωγή, ακόμα κι αν αυτή έχει χαθεί εντελώς βιολογικά στα χίλια, δύο χιλιάδες, τρεις χιλιάδες συνεχούς μετακίνησης ενός κάποτε συμπαγούς φυλετικά πληθυσμού. Το έχουμε; Ξανθοί γαλανομάτες με μικρές μύτες πολωνοεβραίοι, μελαμψοί με σκούρα μάτια και γαμψές μύτες ελληνοεβραίοι, με καμιά πλέον φυλετική καθαρότητα και με ένα μόνο κοινο. Τον Ιουδαϊσμό, ο οποίος είχε φυσικά μια μακρότατη και αρχαιότατη ιστορία.
Η πάλαι ποτέ ιστορία των Εβραίων αφορούσε πάντα την περιοχή, που πριν χιλιάδες χρόνια ονομάστηκε εξαιτίας τους Ιουδαία, στην οποία η διεθνής κοινότητα αποφάσισε το 1948 χωρίς την συγκατάθεση των γηγενών αραβικών πληθυσμών να τους εγκαταστήσει, δημιουργώντας το κράτος του Ισραήλ, το οποίο επιθυμούσε ανέκαθεν εξάλλου το σιωνιστικό λόμπι, ακόμα και πριν τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και τις ναζιστικές θηριωδίες. Πως να το εξηγήσουμε πιο απλά; Οι σιωνιστές πίστευαν πάντα ότι η ευρύτερη περιοχή γύρω από την Ιερουσαλήμ τους ανήκει δικαιωματικά, όπως πολλοί εθνικιστές Έλληνες πιστεύουν ότι η Κωνσταντινούπολη ήταν, είναι και πρέπει να ξαναγίνει ελληνική. Φαντάσου, να πάει με το στανιό η διεθνής κοινότητα να επιβάλλει στον τουρκικό λαό τον σφετερισμό εδαφών τους για να τα παραδώσει στους Έλληνες. Δεν θα πάει καλά. Όπως και δεν πήγε με την περίπτωση των Εβραίων και των Παλαιστίνιων.
Φταίει ο εβραϊκός λαός, ο κατατρεγμένος τότε εβραϊκός λαός, επιμένω λαός κι όχι σιωνιστές επικεφαλής, που ήθελε πλέον να ενωθεί από το να ζει νομαδικά ώστε να μπορεί να αποκτήσει αφενός ανεξαρτησία από τα διάφορα ευρωπαϊκά χριστιανικά και ίσως εχθρικά απέναντι του κράτη και αφετέρου συνοχή, άρα και δύναμη; Όχι.
Φταίει ο Παλαιστινιακός λαός που υποχρεώθηκε να παραδώσει εδάφη του σε ανθρώπους με μια πολύ εχθρική για αυτόν θρησκεία και ιστορική καταγωγή; Και πάλι όχι.
Φταίει η διεθνής κοινότητα; Σίγουρα.
Οι αποφάσεις πάρθηκαν πολύ γρήγορα χωρίς σωστό σχεδιασμό, χωρίς κατάλληλη προετοιμασία, χωρίς μέριμνα για την ειρηνική συμβίωση αυτών των δύο τόσο ετερόκλητων λαών. Πάρθηκαν πιο γρήγορα από όσο καιρό χρειάστηκε να ολοκληρωθεί το brexit μετά το δημοψήφισμα. Το αντιλαμβανόμαστε;
Δεν τίθεται προς αμφισβήτηση το ολοκαύτωμα.
Δεν τίθεται προς αμφισβήτηση η υφαρπαγή εδαφών από τους Παλαιστίνιους για την δημιουργία τους Ισραηλινού κράτους.
Δεν τίθεται προς αμφισβήτηση ο κάκιστος ρόλος που έπαιξαν οι μεγάλες δυνάμεις της δύσης.
Δεν τίθεται προς αμφισβήτηση η ιστορία, η οποία είναι μία και μόνο μία, αλλά επιδέχεται πολλών ερμηνειών.
Πάμε τώρα στο θέμα των θρησκειών.
Χριστιανισμός και Μουσουλμανισμός προέρχονται από τον Ιουδαϊσμό. Πιστεύουν οι πιστοί και των τριών αυτών θρησκειών στον ίδιο ακριβώς Θεό. Κι όμως στο όνομα του σκοτώνονται μεταξύ τους. Ή μάλλον καλύτερα, τους βάζουν να σκοτώνονται.
Ποιες γραφές είναι ο βασικός κοινός παρονομαστής και των τριών θρησκειών; Η Παλαιά Διαθήκη.
Περιγράφονται στην Παλαιά Διαθήκη φρικτά σύμφωνα με τα δυτικά δεδομένα πράγματα; Ναι.
Αιμομιξίες, ανθρωποθυσίες, παιδοκτονίες, αιματοκυλίσματα, ρητορικές μίσους, οργής, εκδίκηση. Φρικωδίες που επιθυμεί ο Παντοδύναμος τα παιδιά του να πράττουν και για τις οποίες θα κερδίσουν μετά θάνατον μια θέση στον Παράδεισο Του.
Και θεωρούν και οι 3 θρησκείες ιερά τα κείμενα αυτά.
Η διαφορά κατά την ταπεινή μου άποψη;
Ο Χριστιανισμός μετά από πολλά χρόνια κυριαρχίας και αδιανόητων κατά της ανθρωπότητας εγκλημάτων είχε αρχίσει πλέον το 1948 σε μεγάλο βαθμό να θεωρεί μεταφορική την έννοια των γραφών και να εστιάζει περισσότερο στην Καινή Διαθήκη, ενώ οι Εβραίοι μετά από χρόνια ζωής στον δυτικό κόσμο, είχαν εξανθρωπιστεί, όπως και οι Χριστιανοί. Οσο μπορεί να εξανθρωπιστούν όσοι πιστεύουν σε μια ανώτερη δύναμη και όχι στον άνθρωπο. Οι Μουσουλμάνοι πάλι, μια πολύ νεότερη και νεαρότερη θρησκεία, αντιμετώπιζε τα γεμάτα απανθρωπιά αρχαία κείμενα πολύ πιο κυριολεκτικά, παρέα με τα νεότερα του προφήτη τους Μωάμεθ. Οι Μουσουλμάνοι το 1948 ως θρησκεία ήταν στο επίπεδο και στην εξελικτική φάση που ήταν οι Χριστιανοί τον Μεσαίωνα. Αυτή είναι μια αλήθεια που οφείλουμε να αναγνωρίσουμε.
Οι σύγχρονοι Ευρωπαίοι Χριστιανοί και Εβραίοι θέλουν να ξεχάσουν τα εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί κατά της ανθρωπότητας εν ονόματι του Θεού τους, την ώρα που οι Μουσουλμάνοι δεν έχουν καλά καλά περάσει το δικό τους σχίσμα ακόμη και επιθυμούν να διεξάγουν τις δικές τους σταυροφορίες, τις ημισεληνοφοριες, όπως μου αρέσει να τις αποκαλώ.
Μας αρέσει δεν μας αρέσει, ο ισλαμισμός-κι όχι ο μέσος μουσουλμάνος- θέλει να συμπεριφερθεί στην ανθρωπότητα βάναυσα, επιβάλλοντας με όποιο μέσο την θρησκεία του μωαμεθανισμού, όπως ακριβώς κάποτε το έκανε ο χριστιανισμός.
Είναι αντικειμενικά και ιστορικά λιγότερο βίαιος στην πράξη ο Ιουδαϊσμός; Μάλλον, ναι. Αν και το να σκοτώσεις όλα τα βρέφη για να μην γεννηθεί ο Χριστός, δεν το λες και ανθρωπισμό. Βέβαια όλα αυτά είναι αναπόδεικτα παραμύθια και όχι ιστορικά γεγονότα. Τουλάχιστον μέχρι τώρα. Η θρησκεία μας όμως, ο χριστιανισμός, αυτό μας διδάσκει. Οτι οι Εβραίοι έσφαξαν όλα τα βρέφη.
Εδώ όμως υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά. Οι Εβραίοι δεν θέλουν να διαδώσουν την θρησκεία τους, γιατί σύμφωνα με την θρησκεία τους υπάρχει ένας και μόνο ένας εκλεκτός από τον θεό λαός. Ο δικός τους. Τον θέλουν τον Θεό κατ αποκλειστικότητα δηλαδή. Δεν επιθυμούν να τον μοιραστούν άρα και να τον επιβάλλουν.
Έχουμε λοιπόν χριστιανούς που δεν θέλουν άλλες σταυροφορίες, μωαμεθανούς που επιθυμούν ημισεληνοφορίες και σνομπ Ιουδαίους στην ουσία.
Πρέπει να λάβουμε υπόψη πως έχει αντιμετωπίσει τα αραβικά φύλα, τις χώρες της μέσης ανατολής η δύση διαχρονικά από τότε. Δεν έχει υπάρξει ούτε μια ημέρα ειρήνης στην Μέση Ανατολή. Ο λόγος; Καθαρά οικονομικός και καθόλου θρησκευτικός ή ιδεολογικός. Την θρησκεία και την ιδεολογία την πουλάνε οι οπλέμποροι στις μάζες για να δικαιολογούν τον κάθε πόλεμο που διεξάγουν.
Τι υπάρχει στην Μέση Ανατολή; Εδάφη πλούσια σε ορυκτό πλούτο, εδάφη στρατηγικής σημασίας για το διεθνές εμπόριο και στρατιωτικό σχεδιασμό. Ρωσία, ΗΠΑ, Η.Β., Γαλλία, Γερμανία, κ.τ. λ. Δεν έχουν αφήσει τους λαούς αυτούς σε χλωρό κλαρί αιώνες τώρα, αλλά ούτε και μεταπολεμικά.
Τι ένωσε τους κυνηγημένους εβραίους από την Πολωνία, την Τσεχία, την Γερμανία, την Ελλάδα το 1945; Η θρησκεία.
Ε και στην περίπτωση των κυνηγημένων αραβικών και μουσουλμανικών φύλων αυτ'ο που τους ένωσε ήταν και είναι η θρησκεία. Ταλιμπάν, Μουτζαχεντίν, Χεζμπολάχ, Χαμάς, Μαχητές του ISIS. Ισλαμιστικές οργανώσεις όλες με κοινό παρoνομαστή την απελευθέρωση των μουσουλμάνωn από τον ξένο ζυγό. Αν και δεν είναι ενωμένοι όπως οι εβραίοι όλοι αυτοί. Ευτυχώς.
Είμαστε υποκριτές όταν αναγνωρίζουμε το δικαίωμα των Εβραίων στην ελευθερία, αλλά όχι των Μουσουλμάνων; Ναι, είμαστε.
Είναι επικίνδυνες όλες αυτές οι ισλαμιστικές οργανώσεις που παραφράζουν τις γραφές για να φανατίζουν εξαθλιωμένους αμόρφωτους ανθρώπους με πρόσχημα την απελευθέρωση τους; Επίσης ναι.
Δρουν συχνά με όρους τρομοκρατίας, όπως αυτούς ορίζει η Δύση; Ναι.
Έχουν δυνατότητα άλλου τρόπου δράσης και αντίστασης; Όχι. Γιατί δεν έχουν μέσα. Γιατί το αντάρτικο πόλεων είναι η μόνη μέθοδος που μπορούν να υιοθετήσουν. Όπως ακριβώς και οι Έλληνες αντάρτες επί κατοχής.
Στοχοποιούν αθώους; Ναι. Όπως οι ναζιστές Γερμανοί.
Από όλες αυτές τις μουσουλμανικές χώρες, η Παλαιστίνη έχει δεχθεί τον πιο απεχθή, ύπουλο και διαρκή πόλεμο, που για την υποκριτική καταδυναστευτική Δύση δεν είναι σε πόλεμο με το Ισραήλ, την ώρα που το Ισραήλ συστηματικά οικειοποιείται ολοένα και περισσότερα εδάφη της και καταπατά ολοένα και περισσότερα δικαιώματα των υπηκόων της.
Είναι σαφέστατα δυτική ψευδαίσθηση ότι η Παλαιστίνη δεν είναι σε πόλεμο με το Ισραήλ από το 1948.
Για τους Παλαιστίνιους το Ισραήλ είναι ξένος κατακτητής και είναι απόλυτα λογικό να αισθάνονται έτσι και να αντιδρούν. Έχουν τα μέσα να κηρύξουν κανονικό πόλεμο στο Ισραήλ; Όχι.
Τι κάνουν;
Αφήνουν την Χαμάς να λειτουργεί με όρους τρομοκρατίας κατά παραβίαση του διεθνούς δικαίου και των σύγχρονων δυτικών αντιλήψεων.
Πως απαντά το Ισραήλ; Χρησιμοποιώντας υπέρμετρη βία, αφαιρώντας ολοένα περισσότερη γη και δικαιώματα από τον Παλαιστινιακό λαό, μεταξύ αυτών πλέον και το δικαίωμα στην ζωή, στην επιβίωση, στην σίτιση.
Είναι αυτή η λύση; ΟΧΙ.
Έχουμε δυο λαούς που έχουν μπει σε έναν φαύλο κύκλο βίας και μίσους.
Οι μεν Παλαιστίνιοι δικαίως αντιμετωπίζουν το Ισραήλ ως κατακτητή, αμυνόμενοι κρατώντας ουσιαστικά σφεντόνες.
Οι δε Ισραηλινοί, 80 χρονιά μετά, λογικό είναι να θεωρούν την γη που τους δόθηκε αυθαίρετα από τις μεγαλες δυνάμεις δική τους και να αντιμετωπίζουν την αντίσταση της Παλαιστίνης ως απειλή, χρησιμοποιώντας όπλα μαζικής καταστροφής.
Και να σκεφτεί κανείς ότι το παραμύθι του Δαυίδ και του Γολιάθ είναι εβραϊκό.
Πάμε τώρα στο 2023.
Είναι αποδεκτή η επίθεση που εξαπέλυσε η Χαμάς κατά ισραηλινών πολιτών και όχι στρατιωτικών ή πολιτικών στόχων; Όχι
Θα το ξαναπώ: Η στοχοποίηση αμάχων είναι και πρέπει να θεωρείται από όλους απεχθής.
Είναι λογικό να απαντήσει το Ισραήλ; Ναι.
Αλλά κατ' αναλογία. Όπως πχ απάντησε το Ιράν στις αναίτιες και προκλητικές πολεμικές επιχειρήσεις του Ισραήλ εντός και κατά των εδαφών του και του Ιρανικού λαού. Δεν έριξε ναπάλμ στο Τελ Αβίβ το Ιράν, ενώ θα μπορούσε, αδιαφορώντας αν θα ξεκινήσει τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Το Ιράν έδειξε μια συγκλονιστική αυτοσυγκράτηση, ώστε να μην ξεφύγει η κατάσταση, παρόλο που θα είχε κάθε λόγο και δικαιολογία να κηρύξει έναν κανονικής κλίμακας πόλεμο, σε αντίθεση με το Ισραήλ, το οποίο αδιαφορεί τόσο και για το διεθνές δίκαιο, όσο και για τον παγκόσμιο διχασμό που οι στρατιωτικές διαρκείας επιχειρήσεις του επιφέρουν.
Είναι οι νεαροί Παλαιστίνιοι πιθανοί μελλοντικοί τρομοκράτες; Φυσικά. Πιθανοί όμως. Οταν μεγαλώνεις ανάμεσα σε διαμελισμένα πτώματα και βομβαρδισμούς είναι σχεδόν αδύνατο να αναπτύξεις τρυφερά αισθήματα κατανόησης προς τον σφαγέα σου. Εδώ εμείς που δεν ζήσαμε την κατοχή, όταν βλέπουμε εικόνες ή ακούμε ιστορίες για τους ναζί, έστω και πρόσκαιρα νιώθουμε αποστροφή για τους Γερμανούς.
Είναι λογικό, ευπρεπές, ανθρωπιστικά αποδεκτό να εξοντώνονται ανήλικοι, βρέφη και παιδιά επειδή μπορεί μελλοντικά να αποτελούν κίνδυνο; ΟΧΙ.
Θα ήταν σαν να σκότωναν οι σύμμαχοι ολους τους ανήλικους γερμανούς το 1945 από φόβο μην ξεκινήσουν κάποτε τον τριτο παγκόσμιο πόλεμο. Δεν εξοντώσαμε και σωστά την γερμανική ράτσα ενώ είχε ήδη σε λιγότερο από 30 χρόνια ξεκινήσει δυο παγκοσμίους πολέμους και παρόλες τις κτηνωδίες στις οποίες είχε προβεί. Το να θεωρούμε λογική την εξόντωση των παλαιστινίων μην τυχόν και γίνουν 'ολοι ισλαμιστές μαχητές είναι απλός απάνθρωπος παραλογισμός.
Είναι επικίνδυνος για την δύση, την δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα ο ισλαμισμός; Ναι
Είναι εγκληματίας πολέμου ο Νετανιάχου όταν σκοτώνει 18 χιλιάδες παιδιά; Ναι.
Είναι αριστεροφασίστας όποιος θέλει να σταματήσει η γενοκτονία; ΟΧΙ
Είναι σιωνοναζί όποιος μιλάει για τους κινδύνους του Ισλάμ; ΟΧΙ
Μπορεί να είναι στην ίδια λέξη η έννοια σιωνισμός και ναζισμός; ΟΧΙ
Μπορεί να είναι στην ίδια λέξη η έννοια αριστερά και φασισμός; ΟΧΙ
Επιτέλους η κάθε λέξη έχει την δική της έννοια, ερμηνεία και τον δικό της ορισμό.
Δεν υπήρξε ποτέ κομμουνιστικός φασισμός, αλλά αριστερός ολοκληρωτισμός και δεξιός φασισμός.
Οι ναζιστές εκτός από τους εβραίους κυνήγησαν και τους μουσουλμάνους. Αρα δεν μπορεί να υπάρχει ισλαμοφασισμός.
Υπάρχει σκέτος ισλαμισμός και διαφέρει από την θρησκεία του μωαμεθανισμού.
Υπάρχει σκέτος σιωνισμός και διαφέρει από την θρησκεία του ιουδαϊσμού.
Μόνο αν κατανοήσουμε, σεβαστούμε και χωνέψουμε τις έννοιες των λέξεων, την ιστορία και την αλήθεια, θα μπορέσουμε να συζητήσουμε ήσυχα κι απλά.
Προς το παρόν δεν καταλαβαινόμαστε.
Ουγκανίζουμε.
Και κερδίζει η απανθρωπιά.
Με επιχειρήματα λοιπόν και μόνο θα πεισθούν οι μουδιασμένοι, πως όλα όσα γίνονται τα τελευταία δύο χρόνια από το κράτους του Ισραήλ στην Παλαιστίνη, με αφορμή την απάνθρωπη σφαγή και απαγωγή αμάχων Ισραηλινών στις 7/10/23 από την Χαμάς, ξεφεύγουν από το μέτρο, από την δικαιολογημένη απάντηση και αντίδραση και ορθώς ορίζονται ως απόπειρα εξόντωσης ολόκληρου του λαού.
Και για να το καταλάβουν καλύτερα, ας τους θέσουμε το εξής
Μετά την 11η Σεπτεμβρίου, οι ΗΠΑ δεν ισοπέδωσαν το Πακιστάν, έδρα των Ταλιμπάν, ούτε εξόντωσαν τον Πακιστανικό λαό. Απλά. Ούτε φυσικά δέχτηκαν την αδιανόητη επίθεση ανευ κανενός λόγου και αιτίας, ακόμα κι αν η επίθεση ήταν αποτροπιαστική και σε καμιά περίπτωση δικαιολογημένη