Για το Cayenne σου, δεν θα πάθω εγώ λαρυγγίτιδα.

Τα παιδιά του λαού, τα παιδιά των εργατοπατέρων, που έγιναν υπάλληλοι γραφείου , περιέφεραν σαν παγώνια (στο τσακ δεν τις έκαναν καρφίτσα για το πέτο σου σακακιού τους)την τελευταία δεκαετία ή και εικοσαετία τις επαγγελματικές τους κάρτες με τα φαντεζί λογότυπα μεγάλων εταιρειών και τους εξωτικούς τίτλους του account manager, sales representative, maintenance supervisor, HR assistant. Δεν ήταν πλέον το ίδιο με τον υποδεέστερο sheep shepherd ή agricultural development manager πατέρα τους ή την ανεπάγγελτη νοικοκυρά και με τραγικό μανικιούρ μάνα τους.

Αυτά τα παιδιά του λαού δεν τρώνε φασολάδα, ούτε ραδίκια και βλίτα, ούτε πίνουν ρετσίνα και τσίπουρο. Αυτά τα παιδιά με το υψηλότατο κριτήριο γευσιγνωσίας εδώ και πολλά χρόνια, μπορεί και τα μισά τους συντάξιμα, τρώνε καρότα. Αν και τον τελευταίο χρόνο και δη το τελευταίο εξάμηνο υπάρχει μια μαζική και σαφής στροφή προς τα αγγούρια.

Αυτά τα παιδιά του λαού, τα σκληρά εργαζόμενα για το αδίστακτο κεφάλαιο, δεν νοιάζονται για την δωρεάν παιδεία, γιατί τα δικά τους παιδιά θα πάνε σε ιδιωτικό σχολείο-τι με τα αλβανά και τα πακιστανά στις ασφυκτικές δημόσιες αίθουσες διδασκαλίας χωρίς air-condition θα πάνε? Αυτά τα παιδιά του λαού, δεν ενδιαφέρονται για τα χρόνια ρεπορτάζ του Αυτιά ή της μάνας τους για την κατάντια του ΙΚΑ, αφού έχουν ακριβοπληρωμένα ιδιωτικά ασφαλιστήρια υγείας. Αυτά τα παιδιά δεν χολοσκάνε διόλου για το δικαστικό σύστημα που νοσεί και γιατί άλλωστε? Θα πάρουν ένα εορτοδάνειο, ένα διακοποδάνειο, δέκα πιστωτικές και θα πληρώσουν έναν καλό δικηγόρο για να τους ξεμπλέξει, αν και ούτε καν αυτό θα τους συμβεί…. Όλο και κάποιον μπάρμπα μπάτσο ή νυχτοφύλακα σε κάποιο υπουργείο ή σε κάποιο πολιτικό γραφείο θα έχουν να τους ξεμπλέξει. Αυτά τα παιδιά του λαού είναι πολύ χαρούμενα με το ύψιστο επίπεδο πολιτισμού της χώρας. Ο Παρθενώνας μια χαρά κρατεί για να κοκορεύονται στους αλλοδαπούς- οι ίδιοι δεν έχουν πατήσει φυσικά το πόδι τους μετά την σχολική εκδρομή της 3ης δημοτικού- και το Γκαζοχώρι είναι πλέον ένα θαυμάσιο μπουζουκοχώρι.

Και ξαφνικά αυτά τα παιδιά του λαού, που δεν διαμαρτυρήθηκαν ποτέ τους για τίποτα, που πετάνε τα αναμμένα αποτσίγαρα τους από το παράθυρο του αυτοκινήτου τους στα μούτρα του διερχόμενου παπάκια-αποκλείεται να είναι έλληνας εξάλλου, που κάνουν ανακύκλωση γιατί είναι τρέντυ , ανακαλύπτουν ότι ούτε καρότο υπάρχει πια στην σαλάτα, ούτε αγγούρι…. για μπαλσάμικο δε ούτε λόγος. Πάνε και οι πλάσμα τηλεοράσεις, πάνε και τα home cinema, και η αλλαγή αυτοκινήτου ανά 5ετία, και τα σχέδια για ταξίδια στις Μπαχάμες και τις Μαλδίβες, δεν θα αγοράσουν και την HD κάμερα που ήθελαν, θα αναγκαστούν να μειώσουν και την ιδιωτική ασφάλεια και πωπω τι συμφορά!!!!! Το παιδί τους θα γεννηθεί στον Έλενα και θα πάει-το υπογλώσσιο αγάπη μου-στο δημόσιο σχολείο της γειτονιάς.

Κι έρχονται τώρα όλα αυτά τα παιδιά του λαού να μας πασάρουν και να μας πλασάρουν την περσόνα του αγωνιζόμενου, του επαναστάτη, του καταπιεσμένου εργάτη και μας πουλάνε μαθήματα κοινωνικής συνείδησης και ευθύνης και ενίστανται και φωνασκούν…. Γιατί τους κόβεται το όνειρο στο cayenne….

Ε, εγώ, γι΄αυτά τα παιδιά του λαού δεν θα περπατήσω ούτε μισό χιλιοστό σε καμιά πορεία, δεν θα εκστομίσω ούτε ένα σύμφωνο σε καμιά διαμαρτυρία. Αυτά τα παιδιά του λαού, που τώρα το θυμήθηκαν ότι είναι παιδιά του λαού και τώρα θυμήθηκαν ότι πωλητές πόρτα πόρτα είναι, γιατί αυτό σημαίνει sales representative, μόλις ξαναγεμίσει το προσωπικό τους πορτοφόλι θα πάψουν να είναι παιδιά του λαού, θα ξαναγίνουν με περισσή χαρά οι εθελοντές καταπιεσμένοι για να δικαιολογούν την ύπαρξη του καταπιεστή, αδιαφορώντας πλήρως για τον λαό από τον οποίο προέρχονται και στον οποίο ανήκουν, αρκεί να μπορούν να δείχνουν μεθαύριο στα εγγόνια τους το footage από τις οικογενειακές διακοπές του 2014 στο Dubai.

Κι όλο αυτό το κείμενο το έγραψα, γιατί βαρέθηκα να ακούω διάφορα δήθεν κνόδαλα να κατηγορούν ατομάκια αστικής καταγωγής σαν και τα μούτρα μου για ελιτισμό και δήθεν επαναστατικότητα. Ε, κάτι ατομάκια σαν κι εμένα δεν δέχτηκαν ποτέ τους να δουλέψουν για κάποιον πανέξυπνο τυπά που πουλάει business titles με αντάλλαγμα ψυχές και ζωές. Κάτι ατομάκια σαν κι εμένα προτίμησαν να φτωχύνουν και να χάσουν την μεγαλοαστική τους ταυτότητα και να έχουν μια πεθαμένη τηλεόραση του 1992 και τρακαρισμένο αυτοκίνητο και σάπιο κούφωμα, όχι γιατί το σάπιο κούφωμα σε κάνει επαναστάτη, αλλά γιατί η αντικατάσταση του σάπιου κουφώματος σημαίνει ότι δέχεσαι να συνάψεις συμβόλαιο με τον διάολο. Δέχεσαι να γίνεις δούλος. Και για να υπάρχει αφέντης, κάμποσες χιλιάδες μαλάκες του λαού παίζουν το ρόλο του δούλου και διεκδικούν τα δικαιώματα τους μέσα πάντα από το ρόλο του δούλου, που θαυμάζει σαν άλλες πριγκίπισσες Νταιάνες άφωνες αηδούς με πολλά εκατομμύρια ευρώ. Κάτι ατομάκια σαν κι εμένα φωνάζουν και διεκδικούν ισονομία, παιδεία, υγεία, πολιτισμό πολλά χρόνια τώρα. Αν, αυτό λέγεται ελιτισμός, ναι, αγάπη μου είμαι ελιτίστρια και αφόρητα σνομπ. Για το cayenne σου, δεν θα πάθω λαρυγγίτιδα μισητέ μαλάκα νεοέλληνα.