Άτιτλο

Χωματερή ανθρώπων κι ιδεών
τόσα χρόνια η ζωή
Η δική σου η ζωή
Κι ο χρόνος ανηλεής
στο άπειρο χανόταν
Πεινασμένη σκύλα έψαχνες
Μια στάλα ηδονής
Στη μαύρη άμμο που χυνόταν
Από τον ουρανό
Έσκαβες μέσα στις λάσπες
Γύρευες αυτό το κάτι
Άνθρωπο που σε φτιάχνει
Δεν πρόλαβες
Η κλεψύδρα γύρισε