Όλα τελικά είναι θρησκεία. Ακόμα και η επανάσταση.

Είναι πραγματικά φοβερή η βλακεία του μέσου αυτοαποκαλούμενου έλληνα αριστερό-αναρχοαυτόνομου. Μεσήλικες που έκαναν τις ανεπάρκειες τους φιλοσοφία και τις νευρώσεις τους ιδεολογία. Γι’ αυτό και δεν έχουμε ούτε μέλλον, ούτε παρόν. Άντρες και γυναίκες 40 και 45 χρόνων που δηλώνουν στο φατσοβιβλίο ότι θα λάβουν μέρος σε σχολικές καταλήψεις, επαγγελματίες διαδηλωτές, άεργοι στο σύνολο τους, άτεκνοι, ακοινώνητοι, που όπου γάμος και φασαρία πρώτοι να δώσουν το παρόν! Όπου γίνεται διαμαρτυρία κατά του κράτους, εκεί όλοι τους. Γιατί οποιοσδήποτε αγώνας κατά του κράτους και υπέρ της δημοκρατίας είναι καλός. Και ποιος νοήμων άνθρωπος διαφωνεί με αυτήν την τοποθέτηση? Ποιος νοήμων άνθρωπος επιθυμεί ένα κράτος καταστολής, διαφθοράς και λιτότητας? Ποιος νοήμων άνθρωπος δικαιώνει μια φασιστική κοινωνία? Κι επιμένω στο «νοήμων»! Μην μου αντιπαραθέσετε ονόματα άλλων ηλιθίων όπως Πλέυρης, Γεωργιάδης, Βουλγαράκης, Δένδιας, Χρυσοχοιδης. Η βλακεία ουδεμία σχέση έχει με ιδεολογικό ή πολιτικό προσδιορισμό. Η βλακεία είναι υπεράνω τέτοιων διαχωρισμών.

«ΠΑΛΙ ΒΛΕΠΩ ΠΟΛΛΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ-ΔΙΑΠΟΜΠΕΥΣΗ ΓΙΑ ΠΑΙΔΟΦΙΛΟΥΣ. ΑΡΑΓΕ ΕΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ ΑΘΩΟΣ, ΘΑ ΑΝΤΕΞΟΥΝ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΤΥΨΕΙΣ Ή ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΙΑ;;; ΚΑΝΕΝΑ ΟΝΟΜΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ!!! ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ!!!» γράφει «φίλος» στο Status του στο FB, αναφερόμενος στην δημοσιοποίηση των ονομάτων των κατηγορούμενων για εμπλοκή σε κύκλωμα παιδικής πορνογραφίας. Έχει δίκιο. Ναι, έχει δίκιο. Στις δημοκρατίες, η δικαιοσύνη είναι η αρμόδια αρχή για την καταδίκη ή την αθώωση του οποιουδήποτε πολίτη, κι όχι τα διαδικτυακά τεφτέρια. Στις δημοκρατίες υπάρχει το τεκμήριο αθωότητας, το οποίο μόνο μια καταδικαστική απόφαση δικαστηρίου μπορεί να άρει. Ο δημόσιος διασυρμός δεν αρμόζει σε ευνομούμενα κράτη, δεν συνάδει με το υψηλό ιδεολογικό επίπεδο των δημοκρατικών κοινωνιών. Οι πρακτικές που εφαρμόζουμε με την αυθαίρετη δημοσιοποίηση των ονομάτων των κατηγορούμενων για παιδοφιλία είναι μάλλον φασιστικές και σίγουρα βαθύτατα αντιδημοκρατικές.

Καλά όμως, δουλευόμαστε μεταξύ μας? Ποιο ευνομούμενο κράτος και πιο υψηλό επίπεδο δημοκρατίας? Αυτό που έχουμε ειδικά στην Ελλάδα, όπου η ελληνική δημοκρατία είναι πλέον το πιο σύντομο ανέκδοτο? Μια δημοκρατία που πλήττεται κατ’ εξακολούθηση με δολοφονίες νεαρών από εντεταλμένα όργανα του κράτους, με μυστηριώδεις εξαφανίσεις λαθρομεταναστών, με δικαστές και εισαγγελείς εμπλεκόμενους σε συνδικάτα του εγκλήματος, με μαστροπούς μπάτσους, πολιτικούς που ξεπουλάνε το λαό σε ξένα αφεντικά, λες και παίζουν μονόπολη με πιόνια τις ζωές μας? Ποια δημοκρατία ακριβώς επικαλούμαστε? Ποια δικαιοσύνη? Αυτήν που συστηματικά καταγγέλλουμε? Αυτήν που δεν εμπιστευόμαστε? Και στην τελική, για ποιο τεκμήριο αθωότητας ακριβώς μιλάμε? Για το τεκμήριο με το οποίο παίζουμε κρυφτό και κυνηγητό κάθε μέρα? Το τεκμήριο αθωότητας τι γίνεται όταν μας κόβουν μια κλήση για παράνομο παρκάρισμα? Κρίνει ο δημοτικός αστυνόμος ότι είσαι ένοχος για παράνομο παρκάρισμα και σου κόβει μια κλήση, με συνοπτικές διαδικασίες. Μετά κρίνει ο έφορος της τάδε ΔΟΥ ότι υπάρχει παράβαση στα βιβλία εσόδων-εξόδων γιατί έκανες μια τόση δα μικρή μουτζουρίτσα και σου χρεώνει ένα πρόστιμο 10.000€. Και πας στα δικαστήρια που δεν εμπιστεύεσαι διόλου να βρεις το δίκιο σου μετά από 5-6 χρόνια, όπου εντωμεταξύ το τεκμήριο της δικής σου αθωότητας έχει κρυφτεί και εσύ καλείσαι να το ανακαλύψεις, μιας και δεν είσαι φορολογικά ενήμερος, ούτε μπορείς να αγοράσεις ή να πουλήσεις το οτιδήποτε μέχρι να κρίνει το δικαστήριο την ενοχή σου ή μη.

Με αυτό το σκεπτικό σαφώς και είναι άδικη η δημοσιοποίηση των ονομάτων των κατηγορούμενων, των όποιων κατηγορουμένων.
Τότε όμως ήταν άδικη και η κοινωνική καταδίκη του Κορκονέα εδώ και 2 χρόνια. Κακώς μάθαμε το όνομα του, πριν καταδικαστεί στα δικαστήρια που δεν εμπιστευόμαστε. Όπως κακώς είχαμε καταδικάσει τον Μελίστα για την δολοφονία του Μιχάλη Καλτεζά, αφού αθωώθηκε τελικά. Κακώς μάθαμε το ονοματεπώνυμο, το οποίο μου διαφεύγει αυτή την στιγμή, του γεωργιανού δολοφόνου του Νίκου Σεργιανόπουλου, πριν την καταδίκη του. Κακώς επίσης μάθαμε το όνομα του Ευφραίμ για το σκάνδαλο Βατοπεδίου, μιας και δεν έχει καταδικαστεί σε κανένα δικαστήριο. Κάκιστα δε καταδικάζουμε τον ισραηλινό στρατό ή τον αμερικάνικο για εγκλήματα πολέμου, αφού δεν υπάρχει καμιά τέτοια καταδικαστική απόφαση από κανένα ελληνικό, ευρωπαϊκό ή διεθνές δικαστήριο.

Αν σέβεσαι και επικαλείσαι το τεκμήριο αθωότητας και θεωρείς ότι αρμόδια για την καταδίκη ή αθώωση του όποιου κατηγορούμενου είναι τα δικαστήρια, τότε αυτόματα είσαι υποστηρικτής της δημοκρατίας, άρα και του κράτους. Αν λοιπόν είσαι υπέρμαχος αυτού του μηχανισμού, τότε θα πρέπει να τον υπερασπίζεσαι σε όλες τις περιπτώσεις ανεξαιρέτως. Δεν μπορούμε να ζητάμε και να εφαρμόζουμε την δημοκρατία και τις αρχές της κατά το δοκούν ή κατά το προσωπικό μας συμφέρον.

Η σέβεσαι και αποδέχεσαι ένα σύστημα ή όχι. Δεν μπορείς να επικαλείσαι τις αρχές της δημοκρατίας και να λες ότι είσαι αναρχικός. Είναι σχήμα οξύμωρο(και πριν πέσετε να με φάτε, υποπίπτω κι εγώ σε αυτό το σοβαρότατο παράπτωμα). Δεν μπορείς να μιλάς για «αθωότητα» και «καταδικαστικές αποφάσεις», όταν δεν σέβεσαι έτσι κι αλλιώς το σύστημα της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης. Και δεν μπορεί να αποτελεί ύστατο επιχείρημα της μεγαλειώδους βλακείας σου ότι τον Κορκονέα και τον Μελίστα τους είδαν 100 άνθρωποι να δολοφονούν, εξ’ ου και η άρση του τεκμηρίου αθωότητας από την κοινωνία, ενώ τους κατηγορούμενους για παιδοφιλία δεν τους είδε κανείς να πράττουν τις εγκληματικές πράξεις για τις οποίες κατηγορούνται, παρά μόνο οι κακοί μπάτσοι, οι οποίοι έτσι κι αλλιώς «είναι δολοφόνοι ως μηχανή εκτελεστική της εξουσίας» για να υπερασπιστείς την κατά την άποψη σου απαράδεκτη δημοσιοποίηση των ονομάτων αυτών των υπανθρώπων. Ούτε είναι δυνατόν να σταθεί ως επιχείρημα η αντιπαράθεση του απαράδεκτου συστήματος παιδείας και το καταπιεστικό κοινωνικό γίγνεσθαι που βιάζει καθημερινά τις παιδικές ψυχές με τον βιασμό ενός 8μηνου βρέφους ή την παρακολούθηση βίντεο με βιασμούς 8μηνων βρεφών με σκοπό την σεξουαλική αυτοϊκανοποίηση. Αυτή η επιχειρηματολογία, μιας και όλοι αυτοί που αρέσκονται σε αυτήν πλάθουν σενάρια συνομωσίας για κατασκευές ενόχων φίλων αγωνιστών, με το ίδιο συνομωσιολογικό σκεπτικό μοιάζει με επικαλυμμένη παιδοφιλία.

Αλλά μάλλον πρόκειται απλά για μεγαλειώδη βλακεία φανατισμένων πιστών.
Όλα τελικά είναι θρησκεία! Ακόμα και ο αναρχισμός. Ακόμα και η επανάσταση.