Τετάρτη 31 Μαρτίου 2021

Αυτά βιώνουν τα θύματα βιασμου με τις ευλογίες του Facebook

 Δεν θέλω να αναφερθώ στην προσωπική περιπέτεια που είχα πριν 14 χρόνια με έναν οικογενειακό φίλο που με βίασε. Ήταν μια τραυματική εμπειρία. Για χρόνια πίστευα ότι είχα κάνει κάτι λάθος, που πήγα σπίτι του, που κάπνισα έναν μπάφο μαζί του, που είχα ντυθεί κάπως.... Ήταν και η περιρέουσα αντίληψη των φίλων, πως ήταν μια κακιά στιγμή, πως ήταν μια κατάσταση που ξέφυγε, πως το χειρίστηκα λάθος. 

Μου πήρε πολλά χρόνια, για την ακρίβεια 13 για να καταλάβω πως δεν χειρίστηκα τίποτα λάθος. Πως δεν υπάρχει λάθος όταν λες δεν μου αρέσει αυτό που γίνεται, θα ήθελα να σταματήσουμε, θέλω να πάω σπίτι μου και κλαις για περίπου 9 ώρες γυμνή σε έναν καναπέ με κλειδωμένα τα ρούχα σου, την τσάντα σου, το κινητό σου και τα κλειδιά του αυτοκινήτου σου σε άλλο δωμάτιο και το μόνο που σκέφτεσαι είναι πως στο διάολο δεν θα καταλήξεις επεισόδιο της 10ης εντολής αντιμετωπίζοντας έναν τύπο που προσπαθεί μάταια να σηκώσει το χαροκαμένο πέος του, τοποθετώντας με το ζόρι ασταμάτητα στο στόμα σου.

Έγινα σαφής;

Ε, λοιπόν, δεν είναι το ζητούμενο η δική μου κάκιστη εμπειρία.

 Το ζητούμενο είναι τα A males και πως το FB και η κοινωνία τους αντιμετωπίζει.

Κι επειδή μου τελείωσε η υπομονή και η διακριτικότητα, απολαύστε την απαντηση τύπου στο σχόλιο μου περί βιασμού μου με το ονοματεπώνυμο του. Αλλά σας παρακαλώ.... μην τον βρίσετε ή τον απειλήσετε, γιατί σε αυτή την κοινωνία, εγώ θα βρω τον μπελά μου. Και προς Θεού, μην του θίξετε τον Κούγια!


Δεν υπάρχουν σχόλια: