Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Η τέχνη, τα μήλα και ο Πάνος Μουζουράκης.

Είδα χτες τον Πάνο Μουζουράκη στην εκπομπή του Κωστόπουλου…

Ε, λοιπόν, αυτό το παιδί μου αρέσει γιατί απολαμβάνει αυτό που του συμβαίνει. Είναι ένας υπερκινητικός, χαρισματικός, πολύπλευρος, εγωκεντρικός τύπος που γουστάρει τρελά την επιτυχία. Κοκορεύεται σαν μικρό παιδί και θέλει να μοιραστεί με ολόκληρο τον κόσμο την χαρά του.

Τι πιο όμορφο?

Γιατί δηλαδή πρέπει ένας ενήλικος καλλιτέχνης να είναι σοβαρός και να ματώνει για την τέχνη? Ποιος κομπλεξικός τελικά μαλάκας διέδωσε την ράδιο αρβύλα φήμη ότι η τέχνη θέλει θυσίες και κόπο και πολύ δουλειά? Και άραγε ο ίδιος κομπλεξικός μαλάκας ήταν που είπε ότι ο γνήσιος καλλιτέχνης είναι σεμνός?

Γιατί να είναι ο καλλιτέχνης σεμνός? Πότε ήταν οι καλλιτέχνες σεμνοί? Οι καλλιτέχνες, ειδικά αυτοί που έμειναν στην ιστορία υπήρξαν πάντοτε ψυχοβγάλτες. Υπερόπτες, αγενείς, γαμήκουλες, παραβατικοί, έκαναν χρήση ουσιών, παρέβαιναν κώδικες συμπεριφοράς και νόμους, κι όμως ήταν πάντα αξιαγάπητοι. Γιατί αυτό που προσέφεραν, δεν μπορούσε να το προσφέρει ο οποιοσδήποτε…. Όσο σκληρά κι αν δούλευε.

Η τέχνη είναι ένα παιχνίδι, που αυτοί που το παίζουν, γουστάρουν απλά το παιχνίδι. Όπως όταν ήμασταν μικρά που παίζαμε μήλα στην πλατεία της γειτονιάς, και όταν τελείωνε το ματς, πηγαίναμε για ρεπετισιόν και μετά ξανά και ξανά, δεν πα να πόναγαν τα χέρια μας και τα πόδια μας να είχαν βγάλει φουσκάλες, εμείς εκεί. Και σαν ερχόταν η ώρα να γυρίσουμε σπίτι να φάμε και να κοιμηθούμε μας έπιανε ο μαύρος ντουβρουτζάς! Αυτό είναι η τέχνη, ένα παιχνίδι μήλα, στο οποίο κάποιοι είναι καλύτεροι και κάποιοι χειρότεροι. Και μπορεί με την προπόνηση και την επανάληψη να γίνεσαι καλύτερος παίχτης, αλλά άμα δεν το έχεις…. Με άλλα λόγια, και η Φωτεινή Δάρρα είναι τραγουδίστρια και μάλιστα καλή… αλλά δεν είναι πρωταγωνίστρια, πολύ απλά γιατί ανήκει στην κατηγορία εκείνων που προσπαθούν υπερβολικά πολύ να καταρρίψουν το παγκόσμιο ρεκόρ της Τζόυνερ Γκρίφιθ παίζοντας ένα παιχνίδι μήλα στην πλατεία της γειτονιάς.

Ε, ο Μουζουράκης είναι το ακριβώς αντίθετο. Παίζει μήλα και είναι και πρωταθλητής στο παιχνίδι. Και η μαλακία είναι ότι ούτε κουράστηκε με εξαντλητικές προπονήσεις επιπέδου ολυμπιακών αγώνων, ούτε χρειάστηκε να κάνει φωτοαποτρίχωση, χώρια που πηδάει και την σουπερ γκόμενα!!!!

Ααααα…. Έχει και φωνή και είναι και αξιαγάπητος!


Αυτά ως τελευταίες σκέψεις λίγο πριν εξοριστεί μια για πάντα το 2010 στο μπαούλο της λήθης....
Καλή Χρονιά με πολλά παιχνίδια μήλα το 2011!!!!!