Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ, ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ, ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΣ, ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ, ΔΟΓΜΑΤΙΣΜΟΣ...

...ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ!!!

Τελευταία, με όλη την λάσπη και την κατακραυγή που εισπράττω ως Ελληνίδα υπήκοος, νιώθω διάφορα αισθήματα πρωτόγνωρα, κάτι σαν τσαντίλα που μου βρίζουν τα σπίτι, κάτι σαν περηφάνεια με πολύ ντροπή και αρκετές ενοχές που η οικογένεια μου από τρανή και σπουδαία που ήταν ξέπεσε γιατί ανάθρεψε δυο ζάκια που τα ξεπούλησαν όλα στην Γερανίου-αλλά να μην τα ισοπεδώνουμε και όλα, ολόκληρες γενιές επιστημόνων, φιλοσόφων, λογοτεχνών και καλλιτεχνών έστησαν την ουρά πιο πίσω. Μόνο που τα αισθήματα αυτά αφορούν μια κάπως πιο μεγάλη οικογένεια, μια οικογένεια 11 εκατομμυρίων ψυχών. Κι όχι μόνο αυτών, αλλά και των προγόνων τους. Μιλάμε, αυτή η οικογένεια είναι πολυπληθής, πολλά εκατομμύρια μέλη. Και τεράστιο παρελθόν. Δεν μπορεί να λοιδορείται τόσο εύκολα, τόσο αβίαστα αυτή η τόσο σπουδαία οικογένεια, γιατί τα 2 τελευταία βλαστάρια της γίναν ζάκια. Χαραμοφάηδες, κακομαθημένα κωλόπαιδα, δεν λέω, αλλά οι μνήμες των νεκρών πατεράδων και μανάδων, κρίμα δεν είναι να απαξιώνονται τόσο εύκολα?

Ρε, λες να είμαι κρυφοεθνικίστρια και να μην το ξέρω?

Έθνος. Τι είναι το έθνος αλήθεια? Είναι κάτι υπαρκτό? Ή είναι ιδεολόγημα τελικά? Σαφώς και είναι ιδεολόγημα. Σαφώς και είναι ένα ανθρώπινο εύρημα. Όπως και η οικογένεια. Η αγέλη δεν είναι εύρημα. Παρόλα αυτά είναι συνθήκη. Ο άνθρωπος έχει ανάγκη αυτή την συνθήκη. Ο άνθρωπος είναι αγελαίο ζώο. Θέλει να ανήκει. Έχει ανάγκη την ομάδα. Και επιπροσθέτως έχει ανάγκη η δική του ομάδα να είναι η καλύτερη. Αυτό λέγεται ανταγωνισμός. Η μάχη των ειδών. Όλα τα φυσικά στοιχεία είναι ανταγωνιστικά, επεκτατικά, εγωιστικά. Η ίδια η ύπαρξη είναι εγωιστική. Όλα τα είδη ψάχνουν να βρουν τα αντικαθρεφτίσματα τους, τα όμοια, θέλουν να επιβάλουν την δική τους ύπαρξη πολύ απλά γιατί αυτή βιώνουν, συνεπώς αυτήν θεωρούν ενδεδειγμένη, αυταπόδεικτη, μοιραία, καλύτερη. Είναι ο παρασιτικός μύκητας εθνικιστής? Σαφώς και είναι. Θέλει να επεκτείνει το δικό του, κατ’αυτόν ανώτερο σπισιστικα βασίλειο του εις βάρος των βακτηριδίων, ιών και μικροβίων.

Ανύπαρκτε Θεέ μου, ακούγομαι σαν τον Βορίδη! Όλοι οι εθνικιστές τέτοια άθλια επιχειρήματα χρησιμοποιούν για να αποποιηθούν του εθνικιστικού τους φορτίου και να δικαιολογήσουν την εθνικιστική τους ανάγκη. Βέβαια, όλοι αυτοί είναι δεξιοί νεοφιλελεύθεροι που υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Οι περισσότεροι εξ’ αυτών δε ειναι και βασιλικοί!!!!

Η Λιάνα άραγε είναι εθνικίστρια? Ω, ναι! Είναι και κομμουνίστρια? Ναι σκέτο. Ακούγεται ή μάλλον διαβάζεται κάπως παράξενα το δίπτυχο εθνικισμός-κομμουνισμός, αλλά δεν υπάρχει καμιά αντίφαση στην συνύπαρξη τους στην ουσία. Ας μην ξεχνάμε ότι υπήρξε και ο ναζισμός ή αλλιώς εθνικοσοσιαλισμός. Το ότι ο Χίτλερ ήταν τρελός είναι μια άλλη ιστορία. Είχαμε και εμείς κάποτε μιαν επηρμένη ψυχοπαθή που ήθελε να σώσει τον κόσμο(κι όχι τον πλανήτη, γιατί απλά αγνοούσε την ύπαρξη του), χαρίζοντας του τα φώτα του πολιτισμου, την Μεγάλη Αλεξάνδρα. Τώρα αν ήταν σκοπιανή για Ελληνίδα, θα σας γελάσω. Τότε, δεν υπήρχαν τα έθνη, τουλάχιστον όχι όπως τα αντιλαμβανόμαστε και τα γνωρίζουμε σήμερα. Ο όρος «έθνος» χρησιμοποιήθηκε από τον Ηρόδοτο για να περιγράψει μια ομάδα ανθρώπων με κοινή καταγωγή, κοινή γλώσσα, κοινά ήθη και έθιμα. Ουσιαστικά η ετικέτα «Έλληνας» ήταν ένας κωδικός για να περιγράψει μια οικογένεια που ολοένα και μεγάλωνε και επεκτεινόταν. Όπως αντιστοίχως το «Αιγύπτιος» είναι μια κωδική ονομασία για να περιγράψει μια άλλη οικογενειακή ομάδα. Δεν μπορώ να γνωρίζω τι είδους δογματισμό βάσταζαν οι εκάστοτε ομάδες και κουλτούρες, ούτε πως προσδιορίζονταν, βάσει ποιων κριτηρίων και ποιων δομών. Ξέρω όμως σίγουρα, ότι δεν προσδιορίζονταν τόσο τοπικιστικά, όπως προσδιορίζουμε σήμερα την έννοια του έθνους. Σήμερα τα έθνη έχουν σύνορα και θεσπισμένη υπηκοότητα. Οι βορειο-αμερικανοί νιώθουν και έχουν θεσπισμένο νομικά το κράτος των Ηνωμένων Πολιτειών. Είναι ένα έθνος. Ένα νέο έθνος. Έχουν κοινή καταγωγή όλοι οι Αμερικανοί υπήκοοι? Σαφώς και όχι. Είναι η Τζένιφερ Άνιστον το ίδιο αμερικάνα με την Χαλε Μπέρυ? Ναι. Η Τζένιφερ Άνιστον είναι αμερικάνα. Γιατί στον τρόπο προσδιορισμό του αμερικανικού έθνους, αμερικάνος είναι ο οποιοσδήποτε, οποιασδήποτε καταγωγής γεννήθηκε και μεγάλωσε στις Η.Π.Α. Η Άνιστον μεγάλωσε σαν αμερικανάκι.Όπως και η Χάλε Μπέρυ. Και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς στις Η.Π.Α. Δεν θα μπορούσε το «όμαιμον» να αποτελεί κριτήριο. Οι Η.Π.Α. ήταν και είναι μια τεράστια παγκόσμια αποικία όλων των άλλων εθνών του πλανήτη γη. Για άλλους πλανήτες επιφυλάσσομαι.

Πως από τον πρώτο ορισμό του Ηροδότου, φτάσαμε σε αυτόν τον ορισμό λοιπόν?
Ε, αυτό που ξέρουμε ως έθνος είναι γέννημα του 20 ου αιώνα. Οι ρίζες της αντίληψης του έθνους ως ανάγκης για την δημιουργία ταυτοτήτων προσδιορισμού και ένταξης σε μια ομοιογενή πληθυσμιακή ομάδα εντοπίζονται από τον 14ο αιώνα και πέρα, κυρίως όμως από τα μέσα του 19ου αιώνα. Την τελική του μορφή ο εθνικισμός την έλαβε μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Έθνη με σύνορα, υπηκοότητες, ιθαγένειες, άδειες παραμονής και εργασίας, ταυτότητες, διαβατήρια, ΝΑΤΟ, συνθήκη της Βαρσοβίας, σχέδιο Μάρσαλ, τείχος του Βερολίνου, ψυχρός πόλεμος, κατασκοπεία, τρομοκρατία. Μέτρα για να μην προκύψει πάλι ένας παγκόσμιος πόλεμος. Όχι ότι οι άνθρωποι έπαψαν να μετακινούνται εντός του πλανήτη. Αλλά πια μετακινούνται με την εθνική τους ταυτότητα και την διεκδικούν, τόσο που αν μαζευτούν πολλοί πχ μύκητες στην χώρα των βακτηριδίων, διεκδικούν την ανακήρυξη τους σε μειονότητα και έχουν και απαιτήσεις.

Τα ίδια δηλαδή ακριβώς γίνονται όπως γίνονταν πάντα, απλά τώρα έχουμε φτιάξει διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο και έχουμε υπογράψει συνθήκες και σύμφωνα για τις δομές και τους τρόπους. Κι ενώ έχουμε κάνει τα αδύνατα δυνατά να θεωρηθεί ο εθνικισμός ένα κακό δογματικό σχήμα, με τις πράξεις μας το ενισχύουμε. Αλλά, μήπως είναι ανθρώπινη φύση το να ανήκεις? Και το έθνος είναι μια μόνο από τις κατηγορίες στις οποίες μπορείς να ανήκεις, χωρίς καμιά ουσιαστική, ιδεολογική ή πρακτική συμμετοχή. Γεννήθηκα στην Ελλάδα, από Έλληνες γονείς και είμαι Ελληνίδα. Από παιδί μου έρχεται τόσο φυσική αυτή η επίγνωση, όσο και το ότι είμαι γυναίκα. Προσωπικά δεν ένιωσα ποτέ ούτε περηφάνεια, ούτε ντροπή για την εθνοτική καταγωγή μου. Δεν ένιωσα ποτέ ανώτερη βιολογικά, γενετικά σε σύγκριση με αλλοεθνείς. Ενδεχομένως πολιτιστικά, πνευματικά, επιστημονικά. Όσο όμως νιώθω ανώτερη από τον Έλληνα πασόκο γιδοβοσκό που παριστάνει τον παράγοντα και βαπτίζει τα μπουζούκια κέντρα πολιτισμού. Ελιτισμός. Ω, ναι. Πάσχω από αυτό το τρομερό πράγμα. Βλέπετε εγώ για κάποιον μυστήριο λογο- εικάζω ότι φταίει η οικογένεια της μητρός, που τούμπανο μου τα έκαναν και μου τα κάνουν ακόμα με το 4 γενιές επιστημόνων- επέλεξα να ανήκω σε έναν άλλο –ισμο από τον εθνικισμό. Κάπου πρέπει να ανήκω κι εγώ. Είναι και μια από τις βασικές ανάγκες του ανθρώπου, σύμφωνα με τους ψυχολόγους. Άλλοι επιλέγουν να ανήκουν σε άλλα ιδεολογικά δογματικά σχήματα. Η Λιανα πχ προτιμά το κομμουνιστρια από το Ελληνίδα, όχι ότι αποποιείται του δεύτερου. Για τους κομμουνιστές, ο κομμουνισμός, σε όποια γωνιά του πλανήτη κι αν υπάρχει, από όποιον κι αν υποστηρίζεται, είναι σημείο αναφοράς και αδελφοσύνης. Οι κομμουνιστές νιώθουν ανώτεροι, εκλεκτοί, εξυπνότεροι. Αυτοί κρατούν την λύση στα χέρια τους και θα σώσουν ή θα εξοντώσουν όλους τους άλλους. Το ίδιο ακριβώς αισθάνονται και οι πιστοί ορθόδοξοι χριστιανοί. Γνωρίζεις ένα Σέρβο και κατευθείαν νιώθετε μακρινά ξαδελφάκια. Χριστιανοί ορθόδοξοι, ακόμα κι αν κανένας από τους δυο δεν είναι πιστός, σίγουρα όμως σας συνδέουν πολλά κοινά ήθη και έθιμα, παρεμφερείς οι κουλτούρες σας. Άμα είσαι οπαδός του αναρχισμού κι ακούσεις ότι έρχονται τα αδέλφια από την Ιταλία, σαν να έρχεται η οικογένεια από μακριά να σε στηρίξει ένα πράγμα, να ανοίξεις τα μάτια στα στραβάδια που ζουν στην ίδιο κομμάτι γης με εσένα, γιατί σαν αναρχικός δεν πιστεύεις στα έθνη, πιστεύεις όμως στην επανάσταση, που εσύ και οι όμοιοι σου θα πραγματώσετε.

Εθνικισμός, χριστιανισμός, κομμουνισμος, αναρχισμός. Δογματισμός. Προσδιορισμός. Όλοι οι άνθρωποι θέλουν ασυνείδητα κάπου να ανήκουν, σε κάποια ομάδα, την οποία θέλουν να θεωρούν ανώτερη. Όλοι οι άνθρωποι αυτοπροσδιορίζονται βάσει των δυνατοτήτων προσδιορισμού που γνωρίζουν ότι υπάρχουν. Και όλοι οι άνθρωποι μάχονται για την επικράτηση των δικών τους δογμάτων.

Όχι δεν γίναμε ξαφνικά όλοι οι Έλληνες εθνικιστικά γουρούνια, ούτε ναζιστές. Απλά έχει έρθει μια στιγμή στον χρόνο και στον χώρο, οπού η εθνική ταυτότητα, ένα μαζικότατο στοιχείο προσδιορισμού που έχουμε μάθει από μωρά, λοιδορείται, απειλείται, και ενστικτωδώς αντιδρούμε γιατί θέλουμε να προστατέψουμε την αγέλη στην οποία ανήκουμε. Το αν θα αφήσουμε την πλαστή μας ταυτότητα να μας οδηγήσει στα άκρα του δογματισμού της, το αν θα αξιολογήσουμε αυτά που αισθανόμαστε, αν θα τα αναλύσουμε και αν θα επαναπροσδιορίσουμε τον τρόπο που αυτοπροσδιοριζόμαστε είναι προσωπική υπόθεση. Κάποτε οι ελληνισμός και ορθοδοξία ήταν ταυτόσημα. Σήμερα δεν είναι Αύριο μπορεί να προκύψει ένα νέο σχήμα –ισμου για να γαντζωθούμε. Μάλλον δεν θα είναι ο ευρωπαϊσμός. Η ιστορία θα δείξει.

Σκέψεις που ήθελα να μοιραστώ μαζί σας σε μια χρονοβόρα προσπάθεια συνεχών απομυθοποιήσεων.

http://www.tanea.gr/vivliodromio/?aid=4495048 Προς σκέψη επίσης.

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Χαράτσι ΔΕΗ=ποινικοποίηση της επιλογής επένδυσης

Οσον αφορά το χαράτσι της ΔΕΗ...

1) Φορολογείται μια δομημένη επιφάνεια, που ηλεκτροδοτείται, κι όχι η ακίνητη περιούσια. Η μη ηλεκτροδοτούμενη δομημένη επιφάνεια, δεν θα φορολογηθεί, ασχέτως της αξίας της. Θα φορολογηθεί δηλαδή το τσιμεντόσπιτο στα Καμίνια του μεροκαματιάρη με 2 παιδιά, ενώ η κλειστή βίλλα αξίας δις ευρω στην Κηφισιά, θα εξαιρεθεί της φρρολόγησης.

2) Η δομημένη επιφάνεια, δεν φορολογείται βάσει της αντικειμενικής της αξίας, ούτε καν της εμπορικής της, αλλά βάσει της τιμής ζώνης. Για παράδειγμα το ακίνητο στο οποίο διαμένω, επιφάνειας 78τμ, 1ου ορόφου, με πρόσοψη σε πλατεία, του 1972, θα πληρώσει ακριβώς τον ίδιο φόρο με το υπόγειο 78τμ, με τυφλή πρόσοψη και έξοδο στον ακάλυτπο, του 1955, όπως και το διαμπερές νεόδμητο ρετιρέ, το οποίο θα πληρώσει με 25% επιβάρυνση. Το ακίνητο μου, θα φορολογηθεί σαν να αξίζει 117.000 ευρω(1500 ευρω τιμη ζώνης), ενω ζήτημα είναι αν θα πουληθεί 90 χιλιάρικα(πιθανή τρέχουσα εμπορική αξία), το υπόγειο θα φορολογηθεί με την ίδια αξία, ενω ζήτημα είναι αν πωλείται 50.000 και το νεόδμητο ρετιρε θα φορολογηθεί σαν να κοστίζει (117.000 * 1,25) 146 χιλιάρικα, την στιγμή που η εμπορική αξία του ξεπερνά τα 200 χιλιάρικα. Το ότι οι αξίες αυτές είναι μάλλον ακαδημαικές, καθώς οι αγοραπωλησίες ακινήτων είναι ανέκδοτο ΄πλέον, είναι μια άλλη συζήτηση.

3) Δεν φορολογείται η ακίνητη περιουσία, αφού τα οικόπεδα δεν θα φορολογηθούν. Αν κάποιος δηλαδή έχει 5 στρέμματα στην Εκάλη ή την Γλυφάδα, δεν θα πληρώσει δεκάρα τσακιστή.

4) Ουσιαστικά ποινικοποιείται η επιλογή επένδυσης σε δομημένη επιφάνεια που ηλεκτροδοτείται. Αρα το μάρμαρο θα το πληρώσουν όσοι έχουν σπίτι και όσοι επέλεξαν αντί να τα κάνουν καταθέσεις και επενδυτικά προγράμματα τα λεφτά τους, να τα επενδύσουν σε ακίνητα, τα οποία νοικιάζουν. Οι πρώτοι θα φορολογηθούν, την στιγμή που εκατονάδες επιχειρηματίες που διαμένουν σε ξενοδοχεία και νοικιασμένες βίλλες, βλέπε Μ. Ψωμιάδης, διεφεύγουν και της δικαιοσύνης και της φορολόγησης. Οι τελευταίοι, δεν θα φορολογηθούν, όπως οι καταθέτες, στο κέρδος τους, αλλα στο κεφάλαιο τους. Δεν φορολογείται το προερχόμενο από ενοίκια εισόδημα, αλλά η ίδια η περιουσία τους. Οι καταθέτες εξαιρούνται από φορολόγηση της περιουσίας τους. Φορολογούνται στους τόκους.

Ειναι απαραδεκτο να φορολογειται η πρωτη κατοικια.
Επισης ειναι απαραδεκτο να φορογειται η περιουσια, η οποια εχει φορολογηθει κατα την απόκτηση της. Να επαναφερουν το χαρτοσημα στα μισθωματα. Να βάλουν φορο 10% στα νοίκια αν είναι. Φόρο στην απόδοση. Οχι στην πηγή. Αλλιως, να φορολογησουν ολες τις πιθανες εκφρασεις περιουσιας. Καταθεσεις, μετοχες, αγροτεμαχια, κοπαδια, επιχειρησεις, οικοπεδα, το οτιδηποτα μπορει να συνιστα περιουσια.... ακομα και τα βυζια.

Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

Κι ύστερα ήρθε η κρίση.

Είμαι 36 χρόνων. Γυναίκα. Καλλιτέχνης. Κάτοχος 3 ακινήτων. Δεν τα έφαγα από κάποιον. Πούλησα ένα οικόπεδο που λειτουργούσε ως προικώο μου. Δεν παντρεύτηκα και λίγο πριν κλείσω τα 30 έπεισα την μητέρα μου να πουλήσουμε το οικόπεδο για να αγοράσω 2 παλιά δυαράκια να έχω ένα συμπληρωματικό εισόδημα. Το οικόπεδο αυτό το είχε αγοράσει ο παππούς μου την δεκαετία του ’50. Έπειτα το κληρονόμησε η γιαγιά μου και η μάνα μου και όταν πέθανε η γιαγιά μου, η μητέρα μου κληρονόμησε και το δικό της ποσοστό. Δηλαδή το ίδιο και απαράλλαχτο κομμάτι γης φορολογήθηκε 3 φορές, μια κατά την αγορά του και δύο ως κληρονομιά. Με την πώληση του, ξαναφορολογήθηκε. Η αγοράστρια πλήρωσε κανονικότατα τον φόρο και σε ολόκληρο το τίμημα, καθώς η αγορά έγινε με τραπεζικό δάνειο. Θέλαμε κι εμείς να δηλωθεί το ποσό, για να καλύπτεται το πόθεν έσχες για την αγορά των κατοικιών στην οποία προβήκαμε.

Δυο χρόνια αργότερα, κι ενώ εργαζόμουν και είχα ένα ικανοποιητικό εισόδημα, ειδικά ως 28χρονη, πήρα και την προικοδότηση μου από το Τ.Υ.Π.Ε.Τ.(ταμείο εθν.τράπεζας), πήρα ένα στεγαστικό δάνειο για να φτιάξω κι ένα δικό μου κεραμίδι, να συνδράμω κι εγώ ως οικονομική κι αποδοτική οντότητα στην δημιουργία της προσωπικής μου περιουσίας. Ήθελα την ανεξαρτησία μου. Μπορεί να είχα κάτι λιγότερο από έναν βασικό μισθό από την εκμίσθωση των δύο ακινήτων, που μου είχε παραχωρήσει ουσιαστικά η μήτηρ, έπαιρνα αλλά τόσα από την εργασία μου, είχα ήδη ένα δάνειο για την αγορά του golf, οικονομικά ήμουν πάνω από super, αλλά ζούσα με την μαμά μου. Fucking lame! Όχι Θα έπαιρνα το δικό μου σπίτι. Με έπαιρνε να δίνω ουσιαστικά τα δυο νοίκια για να έχω το δικό μου σπίτι. Κι έτσι κι έκανα Αγόρασα ένα ολοκαίνουργιο δυάρι, με αποθήκη κιόλας, 6 ολόκληρα τετραγωνικά παρακαλώ, στο υπό ανάπτυξη Γκάζι. Ζήλεψε η μητέρα, πήρε κι αυτή ένα αντίστοιχο δάνειο και αγόρασε το έτερο δυάρι στον όροφο. Καλή επένδυση. Ολοκαίνουργια πολυκατοικία, βραχυπρόθεσμα τα 2 δάνεια, 15ετίας, καλά τα ποσοστά, ευκαιρία μεγάλη, γιατί το γκάζι θα γίνει το νέο κολωνάκι ή έστω κάτι σαν Σόχο.

Τα μαθηματικά μας βγαίνουν με άνεση. Θα πάρει και η μαμά την σύνταξη της σε 6-7 χρόνια, γιατί είναι αποτυχημένη δικηγόρος εδώ που τα λέμε, οπότε μάλλον στο συν θα βγαίνει ο προϋπολογισμός άμα τη συνταξιοδότηση, όταν θα είμαι τριανταπεντάρα, με το εφάπαξ, κάτι θα έχουμε μαζέψει και μόνες μας στην άκρη, μπορεί να ξεχρεώσουμε και τα δάνεια. Μπορεί και να έχω παντρευτεί, μπορεί να έχω και καλύτερη δουλειά , ίσως να έχουν αυξηθεί και τα εισοδήματα από την εκμίσθωση ακινήτων. Όλα καλά παιδιά!
3 χρόνια κράτησε το όνειρο της ανεξαρτησίας Γιατί, κάναμε το λάθος να θέλουμε κι ένα εξοχικό. Προκάτ. Μην φανταστείτε κάτι μεγάλο. 62 τετραγωνικά. Ναι. Παρασυρθήκαμε Κάτι το «έλα μωρέ, τι είναι 30.000 ευρώ παραπάνω δάνειο; 250 ευρώ το μήνα.» Εντάξει, 120-130 ευρώ το μήνα απιβάρυσνη στην καθεμιά. Δεν είναι τραγικά αυτά τα ποσά. Η οικονομία καλπάζει Η ανάπτυξη που πραγματώνεται γύρω μας είναι μαγευτική. Φτιάχνονται δρόμοι, malls, επεκτάσεις ενός καταπληκτικού μετρό-πρότυπο, οικοδομές παντού, franchising ελληνικών και ξένων εταιρειών, αύξηση του τουρισμού, τα πακέτα της Ε.Ε για την γυναικεία, νεανική,επιχειρηματικότητα δεν θα σταματήσουν ποτέ. Θα ακολουθήσουν και τα πακέτα για την οικολογική, την πράσινη, την μπλε, την ροζ...
Η μονοκατοικία κοστίζει παιδιά. Δεν είναι διαμέρισμα. Πήραμε κι άλλα 30.000 ευρώ δάνειο. Τα πήραμε με άνεση. Μας τα έδωσαν με άνεση.Επέκταση του χρόνου αποπληρωμής στα 40 χρόνια. Δεν πειράζει που θα είμαι χούφταλο, όταν θα τα ξεχρεώσω. Υψηλό εκκαθαριστικό, Ε9, καλή δουλειά, καλές δανειολήπτριες Τρία ολοκαίνουργια ακίνητα... Η πολυπόθητη ανεξαρτησία είναι γεγονός. Η καθεμιά σπίτι της και ένα εξοχικό κανονικό. Με κήπο και δέντρα και σκυλιά, η θάλασσα στα 5 βήματα. Κοστοβόρο, αλλά σε 3 χρόνια η μαμά θα πάρει και την σύνταξη της. Τα νοίκια έχουν αυξηθεί κιόλας, τα επιτόκια είναι χαμηλά, με την επέκταση του χρόνου θα πληρώνουμε όσο και πριν περίπου, εντάξει, δεν γαμιέται!

Έχω ξεχρεώσει και το golf. Το οποίο προηγουμένως έχω τρακάρει. Εννιά χιλιάρικα ζημιά. Δίκες, φασαρίες, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Το golf έχω ακόμα πάντως Άσχετο αν δεν μπορώ να το συντηρήσω πλέον, αλλά αυτή είναι μάλλον και η ιστορία.

2006-2007. Είμαι συν στο πορτοφόλι μου . Ψυχανεμίζομαι ότι ο οργασμός θα τελειώσει κάποια στιγμή. Παρα-είναι παρα-τεταμένος. Είμαι και 31. Μήπως να κυνηγήσω τα όνειρα μου? Μήπως να φύγω εξωτερικό να κάνω εκείνο το πολυπόθητο master? Μήπως είναι η ώρα να φτιάξω την δική μου δουλειά? Μήπως να αλλάξω κατεύθυνση? Πολλαπλά λάθη, μια κατάθλιψη γερή, με ψυχίατρο και φάρμακα και κόκκινη συνταγή, κάμποσες γκαντεμιές, άνεργη και ψυχολογικά ράκος. Προσωπικοί οι λόγοι. Αλλά δεν μπορώ να εργαστώ με τις συνεχείς κρίσεις πανικού και αυτά τα Xanax με κάνουν ζόμπι. Θα κυνηγήσω τα όνειρα μου. Χέστηκα για την κοινωνία. Χέστηκα για τις ηλίθιες και κενές συμβάσεις σας. Πιάστηκα σε μια φενάκη. Τούβλα, χρήματα, μετοχές, καριέρα, επαγγελματική κάρτα, πιστωτική κάρτα, κι άλλη πιστωτική κάρτα, συνεχώς αυξανόμενο όριο συναλλαγών, εξυπηρετούνται κανονικά όλα μου τα χρέη... κι εγώ? Εγώ που είμαι? Διεκδίκηση της διαφορετικότητας λοιπόν Αυτός είναι ο στόχος ενός ανθρώπου Ενός ανθρώπου που έχει λυμένα όλα του τα ζητήματα διαβίωσης και κοινωνικής αποδοχής Είναι η πυραμίδα του Maslow αληθής λοιπόν Ηγγικεν η ώρα της αυτοπραγμάτωσης.

Νοικιάζω το σπίτι μου στο Γκάζι. Έτσι κι αλλιώς η μαμά έχει μετακομίσει στο εξοχικό σχεδόν μόνιμα. Για ποιο λόγο να έχουμε 2 σπίτια στην Αθήνα ανοιχτά? Χτυπάω και καλό νοίκι από το γκάζι. Μια χαρούλα είμαι. Ίσως να πρέπει να κόψω κάποιες μαλακίες. Έχω ανοιχτεί και πολύ με τις κάρτες. Εντάξει τώρα, θα τα βγάλω πέρα όμως. Είμαι και καλύτερα σιγά-σιγά, οι θεραπείες αυτές είναι αποτελεσματικές τελικά, έκατσαν και κάποιες εκθέσεις, έκανα και μερικά bazaars. Ζωγραφίζω. Ζωγραφίζω κυρίως ρούχα. Φτιάχνω και τσάντες. Με έγραψε και το αθηνόραμα. Και για την ομαδική έκθεση στο ash in art μας έγραψε και η ελευθεροτυπία. Βγήκα και τον Καραμέρο και τον Χαριτάτο και στα Ισθμια με εκτιμούν όλοι τώρα. Εκανα και τα κοστούμια για μια θεατρική παράσταση. Γράφω κι ένα παραμύθι και όσοι το έχουν διαβάσει είναι ενθουσιασμένοι. Οι φίλοι μου είναι σύρματα τεντωμένα. Μουσικοί, φωτογράφοι, μοντέρ, ζωγράφοι, ηθοποιοί, χειροτέχνες, dj’s. Επιτέλους διαβάζω Νίτσε και Ελύτη και Ρόμπινς και μαθαίνω για τον Fichte, τον Leibniz, ανακαλύπτω τον Bach και την Sarah Vaughan. Καθυστερημένη εφηβεία? Αυτοπραγμάτωση? Παλιμπαιδισμός? Ποιος νοιάζεται? Περνάω καλά. Με λιγότερα. Χωρίς μαρκέ ρούχα. Χωρίς επαγγελματική κάρτα. Χωρίς να πηγαίνω στο Privilege. Το μαστίγιο το έβαλα στο μπλέντερ και το έκανα κομμάτια. Πολτό. Ανακαλύπτω την θάλασσα. Κολυμπά ω. Υπάρχει κάτι πιο απελευθερωτικό από το κολύμπι? Δεν στοιχίζει κιόλας.

Ελα μου ντε που στοιχίζει. Στοιχίζει γαμώ το κέρατο μου. Πως στο διάτανο να πληρώσω τις βενζίνες και τα διόδια εκεί που έχουν πάει? Ήταν που ήθελα να σπουδάσω και σκηνοθεσία πανάθεμα με και να πάρω και μια slr, να πάρω και ένα καινούργιο laptop να αντέχει λίγο, να κάνω ένα στοιχειώδες μοντάζ στο premiere. Με έφαγαν και τα ταξίδια στο Βερολίνο, ήθελα και Μόναχο, και διακοπές στην Πάρο και στην Επίδαυρο και στο Αγκίστρι, άσχετο αν ήταν ελεύθερο κάμπινγκ, και ήθελα να πάρω και εκείνα τα ρούχα από την Μαρίνα που τα είχε 60 και 70% έκπτωση. Και τα ντιλίβερι; Που τα πας τα ντιλίβερι; Και κρασάκι μοσχοφίλερο σπίτι και γαριδούλες και ζυμαρικά γκουρμέ και καλή κροκέτα για το παιδί μου και παιχνιδάκια και... Τρόικα. Δεν γίνονται όλα μαζί. Αλλά, εγώ το ήξερα; Περίμενα τέτοια κατρακύλα τόσο γρήγορα; Έλεγα, στην χειρότερη θα πουλήσω ένα ακίνητο να ξεχρεώσω αν όχι όλο, έστω μέρος του δανείου. Ή μήπως περίμενα χαράτσια ύψους 2 και 3 χιλιάδων ευρώ; Η μήπως ήξερα πριν 3 χρόνια ότι το εισόδημα μου από τα ακίνητα θα περικοπεί κατά 25%, ενώ τα έξοδα θα αυξάνονταν κατά 40%; Μπορεί και 50%. Η μήπως περίμενα η καλλιτεχνική μου καριέρα, τουλάχιστον οικονομικά, να είναι τόσο βραχύβια; Το να βρω δουλειά σε μια σοβαρή επιχείρηση στα 36, χωρίς καλό βιογραφικό και με την πραγματική ανεργία στο 25% είναι ανέκδοτο. Ούτε γκαρσόνα δεν βρίσκω. Μετρώ κλειστά μαγαζιά. Βλέπω τον κόσμο που παραμιλάει. Δεν είμαι μόνη. Το αντιλαμβάνομαι Αλλά μακάρι να ήμουν μόνη, να ήταν δικό μου το πρόβλημα. Δεν έχω αφήσει ουσιαστικά τίποτα στην άκρη Νόμιζα ότι ήμουν εξασφαλισμένη με την οικογενειακή μου κατάσταση και περιουσία Νόμιζα οτι μια αστική οικογένεια, με ακίνητη περιουσία και συνταξιούχο δικηγόρο για μητέρα, θα ήταν πάντα ασφαλής.

Μεγαλύτερη απάτη από το κυνήγι της ασφάλειας δεν υπάρχει. Τίποτα δεν είναι στάσιμο σε αυτή την ζωή. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Κανείς μας δεν φταίει που παρασύρθηκε από το ρεύμα της εποχής. Πήραμε δάνεια και φάγαμε τα έτοιμα και μεγαλοπιαστήκαμε και κάναμε σπίτια και εξοχικά και πήραμε αυτοκίνητα και πήγαμε στο Παρίσι και τις Μαλδίβες κι αποκτήσαμε ιδιωτικά ασφαλιστήρια συμβόλαια υγείας και ζωής. Γίναμε Ευρωπαίοι, γαμώ την πουτάνα μου. Δεν κάναμε και κάποιο έγκλημα. Καταναλώνουμε για να συντηρούμε την μονεταριστική οικονομία στην οποία ζούμε. Καταναλώνουμε γιατί το χρήμα είναι προς κατανάλωση. Για να γυρίζει από οικονομική οντότητα σε οικονομική οντότητα. Για να έχει ο κόσμος δουλειά, για να έχουμε εμείς δουλειά, για να έχουμε όμορφα, άχρηστα πράγματα. Για να έχουμε ίντερνετ και υπολογιστή και εκείνον τον ωραίο πίνακα που είδαμε σε μια εναλλακτική έκθεση στο Γκάζι. Να το πάλι το γκάζι! Ποιος μας προειδοποίησε οτι το φυσικό αέριο θα έφτανε στην τιμή που είναι τώρα; Ποιος μας σφύριξε ότι τα κοινόχρηστα θα τριπλασιάζονταν τόσο γρήγορα; Τι φταίω εγώ που οι επικεφαλής της παγκόσμιας οικονομίας είναι τόσο άχρηστοι; Που κατάφεραν να κάνουν το ίδιο το χρήμα αντικείμενο συναλλαγής; Που κατάφεραν οι μισθοί και τα εισοδήματα των ανθρώπων να μην επαρκούν για την κάλυψη βασικών αναγκών, με αποτέλεσμα το μέσο με το οποίο συντηρείται η μονεταριστική οικονομία να είναι σε ανεπάρκεια; Που κλείνουν οι επιχειρήσεις και απολύεται ο κόσμος και τα δάνεια δεν εξυπηρετούνται και τα σπίτια κατάσχονται και η αγοραπωλησία ακινήτων έχει πέσει στο ναδίρ και η οικοδομή, μεγάλο κομμάτι της οικονομίας μας, είναι σε απόλυτη αδράνεια; Πως βρε μαλάκες θα πάρετε χρήματα, όταν εγώ, η πρώην ασφαλής μεσοαστη, δεν μπορώ να καλύψω το υπερμεγεθες πλέον δάνειο μου; Πως θα τα βγάλω πέρα με 11 χιλιαρικα, όταν τα 4 από αυτά είναι δάνειο και μου ζητάς φέτος να σου δώσω και φόρο περίπου 1,500 ευρώ για τα ακίνητα που έχω; Και μου θες και ΕΤΑΚ και ΦΑΠ και σήμα αυτοκινήτου και έχεις πάει τα τσιγάρα μου στα 3,70 και τη ΔΕΗ μου, μου ήρθε ο εκκαθαριστικός το καλοκαίρι 140 ευρώ ρε μαλάκα, που πέρυσι ο αντίστοιχος ήταν 90. Και βαράνε και κανόνι οι νοικάρηδες. Και με βάζεις να πληρώνω και έξοδα ιδιοκτητών ρε μαλάκα, να φτιάξουμε τα ασανσερ και πρέπει να αλλάξω και τα κουφώματα στο σπίτι. Θα παγώσω ρε μαλάκα τον χειμώνα χωρίς θέρμανση. Ασε που φοβάμαι ρε μαλάκα με τις παλιατζούρες μην μπουκάρει κανάς κλέφτης. Γιατί κατάφερες ρε μαλάκα να νιώθω γραφική που θυμάμαι να κοιμόμαστε με τις μπαλκονόπορτες τέντα στον πρώτο όροφο. Μαλάκα. Ε, μαλάκα. Τι φταίω εγώ που φάγατε δις; Που προσλαμβάνατε τον καθε άσχετο, γιατί ήταν τριτοξάδελφος της αγρότισσας που πηδήξατε στον Κάτω Τραχανά; Γιατί να σας πληρώνω; Δεν ανήκω στο κράτος σας. Δεν με πληρώνετε. Δεν ανήκω στο σύστημα υγείας σας. Δεν ανήκω στο σύστημα παιδείας σας. Δεν μου προσφέρετε τίποτα. Αλλα ουτε και σε κανεναν ετσι κι αλλιως. Να σας πληρώσω γιατί; Για την ανικανότητα σας; Οχι μάγκες μου. Δεν θα με κανετε να νιωθω ενοχες που δεν αποταμιευσα για να πληρωσω την μαλακια σας. Δεν θα με κάνετε να νιώσω τύψεις που έχω μια χούφτα μικρά ακίνητα, τα οποία εχουν αποδώσει χιλιάδες ευρώ φόρων στο κωλοκράτος σας. Σας εχω πληρωσει αρκετά νομίζω.

Δεν θα σας πληρωσω για να κόβετε συντάξεις και παροχές υγείας και για να μην δίνετε βιβλία στους μαθητές. Δεν θα σας πληρώσω για να δίνετε 10ευρω την συνεδρία της λογοθεραπείας ή για να επιβάλετε 25%συνδρομή στις παρακλινικές εξετάσεις. Δεν θα σας πληρώσω για να αγοράζετε δακρυγόνα και να προσλαμβανετε συμβουλους απολυσεων. Δεν είμαι κινηματογραφικος χρακτηρας της ταινιας “Up in the air” (http://www.imdb.com/title/tt1193138/).

Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Πώς να γλυτώσετε το ξύλο από το ΜΠΑΤΣΟΚ(δεν ξέρω για άλλες κυβερνήσεις)

Αν είστε άντρας

1. Ξυρίστε το κεφάλι σας για να μοιάζετε περισσότερο με χρυσαυγίτη. Συνήθως τα ΜΑΤάκια δείχνουν μια συμπάθεια προς αυτή την ομάδα. Επίσης δεν θα μπορούν να σας συλλάβουν γραπώνοντας την αλογοουρά σας.
2. Πάρτε βάρος. Όσο πιο μπατάλικο σώμα έχετε, τόσο περισσότερο ταυτίζονται μαζί σας τα ΜΑΤάκια.
3. Κάντε τατουάζ στο αριστερό σας μπράτσο. Ει δυνατόν με την ελληνική σημαία, την σβάστικα, το σήμα του ΛΑΟΣ.
4. Τυλίξτε το κεφάλι σας με γάζες. Πιθανότατα να θεωρήσουν ότι σας έχουν σπάσει ήδη στο ξύλο και να σας αφήσουν ήσυχο.
5. Κρατείστε ένα ντέξιον ασημί χρώματος στο χέρι. Είναι σίγουρο ότι θα φυγαδευτείτε από την βουλή.
6. Δηλώστε υπάλληλος της ΕΘΕΛ.
Προς Θεού, μην δηλώσετε γιατρός, φαρμακοποιός, δικηγόρος ή καθηγητής πανεπιστημίου. Είστε a priori ένοχος ως μέλος του ΣΥΡΙΖΑ.

Αν είστε γυναίκα

ΜΗΝ ΚΑΤΕΒΕΙΤΕ ΣΕ ΠΟΡΕΙΑ. Τι δουλειά έχεις μωρή στη διαδήλωση???? Άντε κάνε κανά παστίτσιο, αλλιώς πας γυρεύοντας.

Τρίτη 24 Μαΐου 2011

Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

Μόνο ξένοι.

Γεμάτη ξένους η ύπαρξη.
Ξένους γνωστούς,
Γνώριμους,
Οικείους.

Ανακλάσεις της πρόσφατης ηλικίας.
Της πιο πρόσφατης,
Της παιδικής,
Της αμνημόνευτης.

Όχι γιατί τάχα ήταν καλή.
Όχι δα.

Είναι απλά που αγκυλώνεται ο νους στα πρώτα.
Στα πρώτα και στα τελευταία.
Σαν να μην υπάρχουν διαζώματα
Στην λεωφόρο της ζωής.
Μόνο ξένοι.

Λήδα Καφετζή
Απρίλης 2011

Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

Γιωργακης: Ο εμπνευστής του Νεξτ Τοπ Οικονόμικ Μόντελ.

http://www.youtube.com/watch?v=AG0zL1ZIw08

Τα όσα λέει ο καθηγητής Γουλφ στο παραπάνω βίντεο δεν είναι προπαγάνδα κάποιων βλαμμένων που αναπολούν την αναβίωση της ΕΣΣΔ, αλλά βασικές αρχές της οικονομίας και συμπεράσματα της κοινής λογικής.

Αυτό που εγώ με το φτωχό μου μυαλό δεν μπορώ να καταλάβω είναι το εξής. Για ποιο λόγο όλοι σχεδόν οι πολιτικοί, και δη αυτοί που εποφθαλμιούν τον πρωθυπουργικό θώκο πάνε στις Αμερικές να σπουδάσουν οικονομικά, αφού δεν προτίθενται να εφαρμόσουν ή να λάβουν υπόψη ούτε καν τις στοιχειώδεις αρχές της οικονομικής επιστήμης;

Η οριακή ροπή προς αποταμίευση (marginal propensity to save ) που αναφέρει ο καθηγητής στο βίντεο δεν είναι μια θεωρητική ρομαντική μπούρδα, αλλά οικονομικό θεώρημα που στηρίζεται στην αλάθητη μαθηματική λογική.

Η υπερσυγκέντρωση πλούτου δεν οδηγεί σε αύξηση της κατανάλωσης, άρα σε ανάπτυξη, αύξηση της παραγωγής και μείωση της ανεργίας. Κι αυτή δεν είναι η προσωπική μου πεποίθηση ούτε η άποψη ενός αμερικανού καθηγητή οικονομικών. Αυτή είναι η μία και μόνη αλήθεια, μια μαθηματική αλήθεια. Όπως μαθηματική είναι αλήθεια στην στατική μελέτη ενός κτηρίου.

Αλήθεια, ο πολιτικός μηχανικός που… «πειράζει» το μαθηματικό μοντέλο στην κατασκευή ενός κτηρίου κατά το δοκούν γιατί να έχει και ποινική ευθύνη για αυτήν του την πράξη, όταν ο πρωθυπουργός, ο υπουργός οικονομικών ή ο χ επιστήμονας της οικονομίας που «πειράζει» τα μαθηματικά μοντέλα του οικοδομήματος της οικονομίας μιας χώρας μένει στο απυρόβλητο; Γιατί να μην διώκεται ο κακός οικονομολόγος για εγκληματική αμέλεια όπως διώκεται ένας γυναικολόγος;

Και αν στην τελική η οικονομία δεν είναι επιστήμη, γιατί στο διάολο να την σπουδάζουμε και να μοιράζουμε πτυχία, μεταπτυχιακά και διδακτορικά; Γιατί να πηγαίνει ο Γιωργάκης και ο Κωστάκης στις Αμερικές να ακούνε τον κάθε κύριο Γουλφ ή τον κάθε κύριο Φόξυ να λέει ρομαντικές μπούρδες πληρώνοντας χιλιάδες δολάρια;

Αναπάντητα τα ερωτήματα, μα καθόλου ρητορικά!

Ίσως... ο Γιωργάκης, αν κρίνουμε κι από τον τρόπο που άλλαξε την αλυσίδα στο ποδήλατο του, να πιστεύει ότι θα μείνει στην ιστορία ως ο εμπνευστής του Νεξτ Τοπ Οικονόμικ Μόντελ!