Πριν τρία χρόνια τον είχα σκυλοβρίσει και αυτόν και τον Αντωνάκη, που με τόσο θράσος έκαναν κόντρες-ψευτοκόντρες δηλαδή στην κρυφή παραλία μικρά παιδιά, αμούστακα ακόμα. Και πιο πολύ με είχε σοκάρει η αντίδραση τους, η σιγουριά τους πως θα τους έκλανα τα αρχίδια, μιας και τα αυτοκίνητα τα είχαν πάρει με τις ευλογίες του μπαμπά και της μαμάς κι όχι στα κρυφά, κι από ότι φάνηκε λίγα λεπτά μετά το θερμό μας επεισόδιο και με τις ευλογίες της ελληνικής αστυνομίας.
«Θέλω να σας αναφέρω ότι στην Κρυφή παραλία ανήλικοι οδηγούν και μάλιστα κάνουν μαγκιές και κόντρες.»
«Κι εμείς τι θέλετε να κάνουμε μαντάμ;»
Αυτή ήταν η απάντηση που έλαβα από τον αστυνομικό βάρδιας του τμήματος Κορίνθου εκείνο το βράδυ.
Με τις ευλογίες όλων, αυτά τα παιδιά οδηγούν αυτοκίνητα, αγροτικά, μηχανάκια, γουρούνες… πλην του Χρηστάκου. Ο Χρηστάκος πια δεν οδηγεί. Ο Χρήστος απλά δεν ζει.
Ξεκίνησε το πρωί από τα Ίσθμια να πάει στο φροντιστήριο στην Κόρινθο. Πήρε τη γουρούνα που του είχε κάνει προ διετίας δώρο ο πατέρας του για ν α τον επιβραβεύσει για την εξαιρετικές του μαθητικές επιδόσεις και ακολούθησε- για να αποφύγει τα μπλόκα της τροχαίας του Σαββάτου, τον γνωστό επαρχιακό δρόμο-καρμανιόλα, για να βγει στην γνωστή άθλια διασταύρωση με την παλιά εθνική οδό Αθηνών Κορίνθου και απλά εξαϋλώθηκε.
Ήταν μόνο 17 χρονών.
Δεν πρόλαβε μάλλον να καταλάβει τίποτα. Η Μερσεντές έτρεχε με ιλιγγιώδη ταχύτητα.
Ο Χρήστος δεν ήταν αλήτης. Το αντίθετο μάλιστα. Εξαιρετικός μαθητής, αθλητικός τύπος, πανέμορφο κατάξανθο μούτρο, δουλευταράς… αλλά… χωρίς καμιά εμπειρία στη ζωή. Ήταν ένας καυλωμένος πιτσιρικάς, που το έπαιζε έξυπνος, όπως όλοι οι έφηβοι που αγνοούν τους κινδύνους. Που δεν μπορούν να φανταστούν ότι θα βρεθεί στο δρόμο τους ένας μαλάκας που τρέχει με 200. Που δεν μπορούν να φανταστούν πόσοι πολλοί είναι οι μαλάκες που τρέχουν με 200. Που δεν ξέρουν ότι στην γαμημένη σκατοχώρα μας τα τροχαία δυστυχήματα είναι η δεύτερη αιτία θανάτου…
Καλό ταξίδι Χρήστο
Μακάρι, να είσαι το τελευταίο ανήλικο θύμα στην άσφαλτο.
Μακάρι κάποτε να βάλουμε μυαλό και να καταλάβουμε ότι τα αυτοκίνητα και τα μηχανάκια είναι μεταφορικά μέσα για τη γη κι όχι για την κόλαση.
Αναρτήσεις
Moonlight
Πριν από 7 χρόνια
1 σχόλιο:
τα ίδια σε όλη την Γραικία..
"Ήταν όμως αργά το άτυχο παιδί είχε αφήσει την τελευταία του πνοή στην άσφαλτό. Σαν κεραυνός εν αιθρία έπεσε η είδηση του θανάτου του μαθητή. Όλοι είχαν να πουν τα καλύτερα λόγια για το αγγελούδι που έφυγε τόσο νωρίς."
στα 16.
Δημοσίευση σχολίου