Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008

Γρηγορόπουλος Αλέξανδρος. Ένα μικρό παιδί που χάθηκε πολύ άδικα

Η αναρχία είναι άποψη, δεν είναι χουλιγκανισμός. Ουδεμία σχέση έχει με τους οργισμένους έφηβους, ούτε υπάρχει γεωγραφικός προσδιορισμός και περιορισμός στον κόσμο των ιδεών. Πάλι μας φταίνε τα Εξάρχεια. Δεν είναι θέμα Εξαρχείων. Βολεύει να το τοποθετούμε το πρόβλημα στα Εξάρχεια, ξέρεις, εκεί είναι οι κακοί, τα πρεζάκια, οι αναρχικοί, οι μπάτσοι. Παντού υπάρχουν κακοί. Κακοί άνθρωποι, κακοί μπάτσοι, διεφθαρμένοι, ανεκπαίδευτοι, κάτι βλαχαδερά του κερατά που νιώθουν πως έχουν εξουσία, και παντού υπάρχουν θυμωμένα πιτσιρίκια, που κάνουν λάθη. Βολεύει όμως στα Εξάρχεια. Και στο Παγκράτι βρίζεις μπάτσο, και στη Γλυφάδα, δεν βγάζει εύκολα όπλο να σε πυροβολήσει όμως. Πως θα δικαιολογηθεί μετά; Τι να πει; Μου επιτέθηκαν οι αναρχικοί; Που, στη Γλυφάδα; Βολεύουν τα Εξάρχεια. Δαιμονοποιήσαμε μια περιοχή, αντί να δούμε τι φταίει στην νοοτροπία μας. Γιατί τόσος θυμός σε αυτά τα παιδιά; Δεν είναι από άποψη. Οι καταστροφές είναι χουλιγκανισμοί, άλλα πράγματα καλύπτουν, ψυχολογικά, κοινωνικά, οικογενειακά. Σκατά τα έχουμε κάνει ως κοινωνία κι ας το παραδεχτούμε, ψεύτικα πρότυπα, παραμύθα όλα. Σε τι να πιστέψουν τα πιτσιρίκια; Και η απάντηση της δήθεν ώριμης κοινωνίας στην οργή τους; Δακρυγόνα, γκλοπ, όπλα, κλπ. Ωραίο παράδειγμα. Βολεύει. Θα έχουμε τώρα νέο σίριαλ, κούρασε και το Βατοπέδι. Στην ουσία τι θα αλλάξει όμως; Απλά άλλο ένα θύμα της υστερικής ελληνικής αστυνομίας, που εξαντλεί την οργή της σε πιτσιρικάδες, μετανάστες, πρεζάκια. Κανά σοβαρό εγκληματία δεν τολμούν να συλλάβουν. Κι ούτε θα το κάνουν ποτέ. Υπέβαλε λέει ο Παυλόπουλος την παραίτηση του. Χεστήκαμε. Δεν είναι εκεί το θέμα. Κινήσεις εντυπωσιασμού και μόνο. Εγώ αυτό που ξέρω να πω, είναι ότι 23 χρόνια μετά το θάνατο του Μιχάλη Καλτεζά, η ιστορία επαναλαμβάνεται και θα επαναλαμβάνεται, αν μας βολεύει να ξεχνάμε, αν μας βολεύει να δαιμονοποιούμε μια περιοχή, αν μας βολεύει να τα ρίχνουμε όλα στα θυμωμένα παιδιά που εμείς οι ίδιοι αναθρέψαμε, αν δεν κοιτάξουμε τις σκατόφατσες μας στον καθρέφτη, αν δεν πούμε επιτέλους την αλήθεια στους εαυτούς μας. Φτιάξαμε μια κοινωνία που νοσεί. Κρίμα το αγόρι. Ας μην τον ξεχάσουμε, ας μην υπάρξει ξανά ποτέ κι άλλος νεκρός 15χρόνος από πυρά αστυνομικών.
Αν και φοβάμαι πως θα υπάρξουν κι άλλα θύματα. Ο τρόπος απλός: Κλείστε τα παράθυρα σας, θυμώστε με τα οργισμένα παιδιά σας, που καταστρέφουν τις περιουσίες σας, σταυροκοπηθείτε, τρέξτε στους Εφραίμ και στους Βουλγαράκηδες για να σας σώσουν…και όλα θα παραμείνουν ίδια.Ρίξτε δακρυγόνα, κάντε πόλεμο, σκοτώθείτε μεταξύ σας, τροφοδοτείστε την οργή. Ωραίο παράδειγμα δίνετε στους νέους. Μπράβο!!!!
Χουλιγκανίζουμε πρώτα εμείς οι ίδιοι, καταπατούμε τους νόμους, σνομπάρουμε τους κανόνες, καίμε τα δάση, κλέβουμε τα ταμεία, οι πολιτικοί φοροαποφεύγουν, τα σκάνδαλα συγκαλύπτονται, οι αστυνομικοί απέκτησαν εξουσία και πάλι(αλήθεια ποια από τις 4;Οεο;), γίνεται ένας κακός χαμός σε πολλαπλά επίπεδα, γενιά των 700€, κατάρρευση του οικονομικού συστήματος, και καθόμαστε και κλαιγόμαστε σας κατίνες μετά με την οργή των παιδιών. Τα Εξάρχεια μας φταίνε πάλι. Και οι αναρχικοί. Βολική πιπίλα.
Και το παιδάκι, αυτό το αγγελούδι, το καθίζουμε στο σκαμνί, σα δε ντρεπόμαστε, αν ήταν ή όχι αναρχικός, και μήπως είχε προβλήματα, παιδί χωρισμένων γονιών, και γιατί ήταν στα Εξάρχεια και διάφορες άλλες αηδίες. ΞΥΠΝΗΣΤΕ. Τα σκοτώνουμε τα παιδιά μας κατ'εξακολούθηση. Οργίστηκαν. Τι άλλο να κάνουν; Δεν τα ακούμε. Θα τα σπάσουν όλα, και στην τελική καλά θα κάνουν. Καλά να πάθουμε. Δεν μας φταίνε τα Εξάρχεια από δω και πέρα, αλλά το κακό μας το κεφάλι

Δεν υπάρχουν σχόλια: